ایمپلنت دندانی

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

تاریخچه ایمپلنت های دندانی

از هزاران سال پیش بشر در فکر جایگزینی دندانهای از دست رفته بوده است. روشهای گوناگون با مواد مختلف امتحان گردید تا بالاخره دکتر Branemark سوئدی موفق گردید ایمپلنتی (implant) از جنس تیتانیوم را بعنوان پایه جایگزین کننده ریشه بصورت علمی عرضه کند. از آن به بعد تمام پیشرفتهای علم معطوف به فرم ایمپلنت و سطح ایمپلنت گردید تا بیشترین موفقیت دراز مدت را داشته باشد. تا چند سال پیش ایمپلنت دندان یک عمل لوکس برای افراد خاص به حساب می آمد و تعداد کمی از دندانپزشکان این عمل را انجام می دادند ولی امروزه با گسترش علم و ساده تر شدن روند کاشت دندان و برگزاری گسترده تر کلاسهای آموزش ایمپلنت، این معجزه دندانپزشکی در دسترس همگان قرار دارد. امری که تا چند دهه گذشته متصور نبود. سالیان قبل دندانپزشکان می بایست توضیحات مفصلی درباره ایمپلنت و لزوم آن جهت جایگزینی دندانهای از دست رفته برای مراجعین بدهد و آنها را جهت ایمپلنت دندانی کردن توجیه کنند ولی امروزه در صد زیادی از جراحی های ایمپلنت به درخواست خود مراجعین صورت می گیرد.

چند سئوال متداول درباره ایمپلنت های دندانی

۱٫ ایمپلنت (implant) دندانی چیست؟
ایمپلنت دندانی قطعه ای از فلز تیتانیوم است که اغلب به شکل ریشه دندان می باشد و داخل استخوان فک قرار داده میشود.ایمپلنت دندانی بعنوان پایه ای جهت قرار دادن پروتز روی آن استفاده می شود و باز سازی تاج دندانهای از دست رفته با استفاده از این پایه ایمپلنت مقدور می گردد.

۲٫ چه کسانی کاندید ایمپلنت هستند؟
افرادی که به هر علتی دندان ازدست داده باشند کاندید ایمپلنت هستند. ایمپلنت جهت جایگزینی دندان تا بازسازی همه دندانها را در بر می گیرد. در مورد از دست دادن یک یا چند دندان دیگر نیازی به تراش دندانهای مجاور بعنوان پایه پروتز نیست. ایمپلنت داخل استخوان قرار می گیرد و روکش روی همان ایمپلنت بدون اتکاء به دندانهای مجاور قرار داده می شود.
در مورد بیمارانی که دندانهای زیاد یا همه دندانها را از دست داده باشند با قرار دادن چند ایمپلنت در فک آنها و استفاده از آنها بعنوان پایه می توان پروتز متکی بر ایمپلنت جهت جایگزینی دندانهای از دست رفته قرار داد. در مورد بیماران کاملأ بی دندان می توان با قرار دادن حداقل دو ایمپلنت دندانی در هر فک پروتزی متحرک ولی محکم و بدون لغزش و لقی در اختیار بیمار قرار داد.
حتی در مورد بیماران بی دندان که در حال استفاده از پروتز متحرک هستند می توان با قرار دادن دو پایه ایمپلنت دندانی در فک آنها همان پروتز را با کمترین هزینه کاملأ محکم و باثبات کرد.

۳٫ جنس ایمپلنت های دندانی چیست؟ اجزاء تشکیل دهنده ایمپلنت های دندانی کدامند؟
ایمپلنت های دندانی از جنس فلزات مختلف و حتی سرامیک ها هستند ولی اغلب ایمپلنت های دندانی از جنس تیتانیوم هستند. ایمپلنت های دندانی از دو جزءاصلی تشکیل شده اند: فیکسچر و اباتمنت.
فیکسچر ایمپلنت داخل استخوان قرار دارد و قسمت اباتمنت ایمپلنت روی آن قرار می گیرد و نهایتا روکش چینی با فرم دندان روی آن قرار داده می شود.

۴٫ میزان موفقیت ایمپلنت های دندانی چقدر است؟
امروزه بطور متوسط موفقیت در کاشت ایمپلنت های دندانی بیش از ۹۵ درصد است ولی درصد میزان موفقیت در ایمپلنت های دندانی به موارد زیر بستگی دارد:

الف) بیمار: بیمار باید از سلامت برخوردار باشد و به بیماری مزمن ضعیف کننده سیستم ایمنی بدن مبتلا نباشد. اخیرا دچار مشکل شدید قلبی (جراحی قلب یا انفارکتوس) نشده باشد. دیابت کنترل نشده ورادیوتراپی و بیماری لثه و دهان نداشته باشد. همچنین استعمال سیگار و مشروبات الکلی از عوامل محدود کننده عمل ایمپلنت دندانی هستند.

ب) دندانپزشک: دندانپزشکی که ایمپلنت دندانی را انجام می دهد باید دوره های لازم ایمپلنت را دیده باشد و مهارت و تجربه کافی در انجام ایمپلنت داشته باشد، همچنین تمام شرایط بیمار از نظر سلامت بدن و فاکتوهای مهم داخل دهانی را ارزیابی کند و با رعایت اصول کنترل عفونت مبادرت به انجام جراحی ایمپلنت دندانی نماید.

ج) ایمپلنت دندان: فاکتور مهم دیگر در مورد میزان موفقیت ایمپلنت مخصوصا در دراز مدت خود ایمپلنت است. امروزه شرکت های سازنده ایمپلنت دندان بسیار زیاد و متنوعند. قیمت های ایمپلنت بسیار متنوع است و هر کدام از کمپانی های سازنده روی نکاتی تاکید دارند که در ساخت ایمپلنت دندان از آن بهره جسته اند. دندانپزشک با توجه به بودجه بیمار و مسائل تکنیکی و مزیت های ایمپلنت در محدوده قیمت مورد نظر، مبادرت به انتخاب یک سیستم می کند .
در کل ایمپلنتی مناسب است که میزان جوش خوردن آن به فک، بالا باشد (osseointegration) و میزان تحلیل استخوان اطراف آن در طول زمان کمتر باشد.

د) مراقبتهای بعدی: بیمار نقش بسیار مهمی در طول عمر ایمپلنت دندان و موفقیت دراز مدت آن دارد. عدم استعمال دخانیات و مشروبات الکلی و رعایت بهداشت دهان و دندانها و لثه، مراجعات منظم به دندانپزشک و اطمینان از سلامت لثه و عدم وجود جرم دندانی و پوسیدگی در دندانهای دیگر همه و همه موفقیت دراز مدت ایمپلنت دندان را افزایش می دهد.

۵٫ کاشت ایمپلنت های دندانی به چه صورت است؟
کاشت ایمپلنت در مطب دندانپزشکی و با بی حسی موضعی (نظیر معالجات متداول دندانها) و توسط جراح دندانپزشک ورزیده انجام می گیرد. برای کاهش احتمال درد و عفونت ممکن است دندانپزشک داروهائی تجویز کند که قبل و بعد از عمل کاشت ایمپلنت مورد استفاده قرار گیرند.

۶٫ طول درمان ایمپلنت دندان چقدر است؟
طول مدت جراحی معمولا از نیم ساعت تا دو ساعت می باشد و بسته به تعداد ایمپلنتها و شرایط فکی بیمار تغییر می کند. در مواردی که علاوه بر کاشت ایمپلنت دندان نیاز به پیوند استخوان و یا تغییر شرایط کف حفره سینوس در فک بالا نیاز باشد، زمان کاشت ایمپلنت دندان بیشتر خواهد بود.
پس از کاشت ایمپلنت تا قرار دادن پروتز روی آن زمانی حدود ۶ هفته تا ۳ماه موردنیاز است، تا کاملا ایمپلنت ها در شرایط بدور از تکان و لرزش به آرامی به استخوان فک بیمار جوش بخورد و ایمپلنت دندان در جای خود کاملا محکم شود سپس دندانپزشک مبادرت به قرار دادن پروتز روی ایمپلنت می کند. البته در مواردی باتوجه به کمیت استخوانی فک بیمار و نوع ایمپلنت دندان خاصی که طراحی شده است، بار گذاری فوری روی آن می تواند صورت گیرد، بنا به تشخیص جراح دندانپزشک می توان بلافاصله پس از جراحی کاشت ایمپلنت، پروتز را روی ایمپلنت دندان قرار داد.

۷٫ عوارض جراحی ایمپلنت دندان چیست؟
پس از جراحی ایمپلنت دندان بسته به مدت زمان کیفیت استخوان و واکنش های بافتی بیمار، مقداری درد و تورم در ناحیه جراحی ایمپلنت قابل پیش بینی است که در صورت لزوم جراح دندانپزشک قبل و بعد از عمل کاشت ایمپلنت دندان با تجویز داروآنرا به حداقل می رساند.

۸٫ نقش ایمپلنت دندانی در حفظ استخوان فک چیست؟
حجم استخوان فک علاوه بر کارآیی آن بعنوان محافظ ریشه دندان در ظاهر افراد هم تاثیر به سزائی دارد. ایمپلنت های دندانی در نقاطی که دندان از دست رفته است می توانند حجم استخوان فرد را حفظ کنند و با بهبود ظاهر صورت در بهبود کیفیت زندگی افراد تاثیر به سزائی بگذارند.

۹٫ هزینه انجام ایمپلنت دندانی چقدر است؟
هزینه انجام ایمپلنت دندانی در بسیاری موارد با انجام درمانهای سنتی تفاوت چندانی ندارد. فاکتورهای تعیین کننده هزینه خود ایمپلنت، دستمزد جراح دندانپزشک، هزینه مواد مصرفی اضافی در صورت لزوم (پودرپیوند استخوان) و هزینه لابراتواری می باشد، که البته بهتر است قبل از انجام عمل ایمپلنت دندانی بطور شفاف هزینه مربوط به ایمپلنت مورد توافق قرار گیرد.

۱۰٫ آیا درمان ایمپلنت دندانی با دندانپزشکی زیبائی همسو است؟
امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی ایمپلنت، بیشترین توجه معطوف به زیبائی دندانهای متکی بر ایمپلنت به همراه موفقیت دراز مدت آنها است. تطابق فرم و ظاهر استخوان ناحیه ای که ایمپلنت در آن قرار دارد با بقیه فک و هماهنگی دندان جایگزین شده توسط ایمپلنت با بقیه دندانها، هنر دندانپزشک است. البته لازم به ذکر است که همیشه درمان ایده آل تامین زیبائی ۱۰۰درصد را نمی کند و با توجه به شرایط موجود مخصوصا حجم لثه و استخوان فک بیمار جراح دندانپزشک متبحر، بالاترین حد زیبائی را در کاشت ایمپلنت لحاظ می کند.

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

ایمپلنت و زیبایی

دندان تنها قسمتی از بدن است که امکان رشد مجدد ندارد به همین دلیل انسان از گذشته ها‎ی دور تاکنون در فکر جایگزینی برای دندانهای از دست رفته بوده است. روش‏ها‎ی مختلفی نیز برای این امر استفاده شده که آخرین دستاورد بشر، روش ایمپلنت یا کاشت دندان است. در این روش از ایمپلنت‏ها‎ی تیتانیوم استفاده می‎شود که بصورت پایه در لثه قرار می‎گیرند و پس از مدتی با استخوان فک جوش می‎خورند و به جزئی از بدن تبدیل می‎شوند. قسمت عاج نیز بر روی آن قرار می‎گیرد و دقیقا به مانند دندانهای طبیعی عمل می‎کنند.

در ابتدای ورود این تکنولوژی، به دلیل قیمت بالا تنها برای افرادی استفاده می‎شد که حاضر به پرداخت هزینه‏ ها‎ی بالا بودند. از سوی دیگر به دلیل ناآگاهی و عدم اطلاع کافی از این روش، برخی تصور می‎کردند کاشت دندان با درد و دوره نقاهت طولانی همراه است و به همین دلیل از انجام آن خودداری می‎کردند. در حال حاضر با گسترش علم و ساده تر شدن روند کاشت دندان، کلاسهای آموزش ایمپلنت نیز برگزار می‎شود که موجب آگاهی بیماران از این روش درمانی شده است.

ایمپلنت و تاثیر آن بر زیبایی

روش درمانی ایمپلنت دندانی برای افرادی که تمامی دندانهای خود را از دست داده اند قابل استفاده است که با قرار دادن حداقل دو ایمپلنت دندان در هر فک، پروتزی متحرک محکم و بدون لغزش در اختیار بیمار قرار می‎گیرد. در این روش دندان‏ها‎ بدون پیوستگی به یکدیگر جایگزین شده و نیاز به تراش دندانهای مجاور نخواهد بود. چرا که دندانپزشک با اندازه گیری دقیق، فضای خالی را مشخص کرده و متناسب با آن، ایمپلنت دندانی را در لثه جایگذاری می‎کنند. بنابراین این دندانها با اندازه متناسب با یکدیگر قرار گرفته و شکل ظاهری زیبایی دارند.

زمانی که بیمار یک یا چند دندان خود را از دست داده است، بدون آسیب رساندن به دندانهای مجاور، کاشت دندان در فضای خالی انجام می‎شود. اگر بیمار دندانهای زیادی را از دست داده باشد، با قرار دادن چند ایمپلنت دندانی در فک آنها و استفاده از آنها به عنوان پایه، می‎توان پروتز متکی بر ایمپلنت را برای جایگزینی دندانهای از دست رفته را جبران کرد. این روش برای بیمارانی که از پروتز متحرک استفاده می‎کنند، با استفاده از دو پایه ایمپلنت دندانی در فک آنها می‎تواند پروتز را با هزینه کم، محکم نماید و زیبایی را برای بیمار به ارمغان آورد.

تاثیر جنس ایمپلنت بر زیبایی

ایمپلنت‏ ها‎ی دندانی از جنس‏ها‎ی مختلفی تهیه می‎شوند که می‎تواند فلزی، سرامیکی و یا تیتانیوم باشد. ایمپلنت دندانی از دو قسمت فیکسچر و اباتمنت تشکیل شده است. فیکسچر ایمپلنت داخل استخوان و بخش اباتمنت نیز بر روی پایه قرار می‎گیرد که روکش چینی با فرم دندان، روی آن قرار داده می‎شود. این روکش‏ها‎ به سه شکل تهیه می‎شوند: روکشهای تمام فلزی ( all metal)، روکش سرامیکی دندان (all ceramic)، روکشهای pfm ترکیب سرامیک و فلز (چینی باند شده به فلز)، که هر یک معایب و مزایای خاص خود را دارد.

جنس روکش‏ها‎ی تمام فلز: از استحکام بالایی برخوردار هستند و با عنوان روکش‏ها‎ی طلا شناخته شده هستند چرا که گاهی از فلزات گرانقیمت نیز برای ساخت آنها استفاده می‎شود. این نوع روکش‏ها‎ تفاوت فاحشی با دندانهای طبیعی داشته و به همین دلیل از نظر زیبایی چندان جالب نیست.
روکش سرامیکی دندان: از جنس چینی بوده که متناسب با دندانهای طبیعی می‎باشند. به همین دلیل کسانی که به شکل ظاهری دندان بیش از استحکام آن اهمیت می‎دهند، از این روکش‏ها‎ استفاده می‎کنند.
روکش‎های ترکیبی از سرامیک و فلز (زیرکونیا): این نوع روکش از جنس سرامیک بوده و به روکش‏ها‎ی فلزی شباهت زیادی دارند اما در ساخت آنها به جای استفاده از فلز، زیرکونیوم استفاده می‎شود که رنگ آنها سفید است و به همان اندازه روکش‏ها‎ی فلزی استحکام بالایی دارند.

نقش ایمپلنت در حفظ استخوان فک و زیبایی

استخوان فک محافظ ریشه دندان است که تاثیر زیادی نیز در زیبایی افراد ایفا می‎کند. ایمپلنت‏ها‎ی دندانی در نقاطی که دندان از دست رفته است، می‎توانند حجم استخوان فرد و زیبایی او را حفظ کنند. پس از جراحی ایمپلنت دندانی با توجه به جنس و شکل استخوان فک و همچنین واکنش‏ها‎ی بافتی بیمار، دوره درمان متفاوت است. اما نهایتا با مراقبت‏ها‎ی بیمار و تجویزات و دستورات دندانپزشک زیبایی و ترمیمی ، زیبایی ظاهری بیمار همچون دوره دندانهای طبیعی حفظ می‎شود.

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

آیا ایمپلنت دردناک است

چرا ایمپلنت نیاز است؟

با توجه به اینکه دندان نقش زیادی در غذا خوردن، صحبت کردن و زیبائی فرد دارد لذا با کشیدن یک دندان، این مسائل تحت تاثیر قرار می‎گیرد و با کشیده شدن یک دندان بقیه دندان‌ها‎ به تدریج به طرف ناحیه خالی حرکت کرده و کل نظم دندان‌ها‎ به هم می‎ریزد. همچنین در صورتی که دندان به موقع جایگزین نشود، لثه به تحلیل می‎رود و استخوان لثه نیز کارایی و سلامت خود را از دست می‎دهد. لذا برای جایگزینی دندان بهترین راه استفاده از کاشت دندان یا همان ایمپلنت می‎باشد.

ایمپلنت یکی از فناوری‌ها‎ی علم دندانپزشکی است که به شکل یک پایه تیتانیومی در درون لثه جایگذاری می‎گردد و پس از مدتی با استخوان فک جوش می‎خورد و می‎تواند به عنوان یک دندان واقعی محسوب شود. با دندانی که از طریق ایمپلنت در دهان قرار می‎گیرد، فرد می‎تواند بخندد، غذا بخورد و مشکل بی دندان بودن خود را حل نماید. این روش تنها برای کاشت یک دندان استفاده نمی‎شود و در صورتی که بخواهیم چندین دندان را جایگزین نماییم باز هم قابل کاربرد می‎باشد.

در این روش پایه تیتانیومی عضوی از بدن فرد محسوب می‎شود که امکان دفع یا کندن آن وجود ندارد (هر چند گفته می‎شود در صورت عدم مراقبت صحیح و یا رعایت نکردن نکات بهداشتی امکان تخریب دندان ایمپلنت شده وجود دارد) و از جهت بافتی و خونی با بدن بیمار سازگار است. از این رو می‎توان گفت، میزان و مدت عمر یک دندان ایمپلنت شده همانند سایر دندانها می‎باشد.

مزایای ایمپلنت

‌‌ ایمپلنت به عنوان راه‌حلی قطعی برای جایگزینی دندان به شمار می‎رود.
بیماران در هر سنی که باشند می‎توانند از ایمپلنت استفاده کنند.
از دیگر مزایای کاشت دندان بوسیله ایمپلنت، عدم تراش دندانهای مجاور می‎باشد و یکی از شرایط استفاده از آن، سلامت کامل استخوان لثه است که با معایناتی که قبل از کاشت پایه تیتانیومی صورت می‎گیرد، سلامتی استخوان لثه مشخص می‎شود.

نکته: افرادی که دچاری بیماری‌ها‎ی کنترل نشده و مزمن هستند و همچنین افراد سیگاری نمی‌توانند از ایمپلنت استفاده کنند.

آیا ایمپلنت دردناک است؟

درمان بواسطه ایمپلنت چندین مرحله دارد. در مرحله اول کاشت پایه است که درون لثه قرار می‎گیرد. در زمان جراحی نیز، لثه به طور کامل بی حس می‎شود که در این شرایط بیمار هیچگونه دردی را متحمل نمی شود. به این معنا که جراحی هر پایه ایمپلنت در یک جلسه 15 دقیقه ای و تحت بی حسی موضعی انجام می‎شود و ملاحظات و مسائل آن از کشیدن دندان نیز، کمتر است. پس از اتمام جراحی ممکن است فرد دچار درد مختصری شود که با مسکن قابل رفع می‎باشد.

بسته به تعداد ایمپلنت هایی که در دهان قرار می‎گیرد. زمان جراحی متغیر که به تبع آن نیز درد ناشی از جراحی متفاوت می‎باشد. تا مدتی پس از جراحی نیز بیمار باید از غذاهای نرم استفاده نماید و به هیچ عنوان روی پایه تیتانیوم مواد غذایی سفت و سخت نشکند.

در مرحله دوم درمان ایمپلنت، سه تا شش ماه بعد از جراحی اول انجام می‌شود و روی ایمپلنت ها باز و یک قطعه فلزی به بر روی آنها متصل می‌گردد تا از لثه عبور و به استخوان برسد. در این مرحله نیز همچون مرحله قبل، لثه بیمار بی حس می‎شود و تنها پس از اتمام مرحله درمان، بیمار میزان کمی درد احساس می‎کند.

در مرحله سوم درمان اصلی شروع می‎شود که به درمان‌های عادی روکش شباهت دارد و شامل مراحل قالب‌گیری و امتحان روکش می‎شود. در اینجا کار درمان به پایان رسیده و عاج دندان بر روی پایه قرار داده می‎شود. در این مرحله درد زیادی متوجه بیمار نمی شود.

بطور کلی می‎توان گفت روش درمان ایمپلنت یکی از ساده ترین و کم مشکل ترین جراحی‌ها‎ی دهان می‎باشد که درد و ناراحتی زیادی ندارد. همچنین می‎توان بلافاصله پس از کشیدن یک دندان، عمل ایمپلنت را انجام داد، مشروط بر آنکه استخوان و لثه در سلامت کامل باشند. اگر متخصص تشخیص دهد که کاشت دندان باید به زمان دیگری موکول شود، باید ایمپلنت پس از سه تا چهار ماه پس از کشیدن دندان انجام گردد. افراد‎ی که به بیماری سیستمیکی دچار هستند باید تحت نظر دندانپزشک قرار بگیرند.

پس از اتمام مراحل درمان و قرار گرفتن دندان در جای خود، نیروی که در نتیجه غذا خوردن بر دندان وارد می‎شود، توسط استخوان فک دفع و در نتیجه هیچگونه دردی بوجود نخواهد آمد.

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

ایمپلنت چه مدت دوام دارد

ایمپلنت یا کاشت دندان به منظور پر کردن جای خالی یک دندان در دهان صورت می‎گیرد. ایمپلنت در مواردی استفاده می‎شود که بین دندانهای جلو فاصله ایجاد می شود این امر در اثر از دست رفتن یک دندان اتفاق‎ می‎‎افتد. همچین زمانی که فاصله زیاد بین دندان‎ها‎ در اثر از دست رفتن یک یا چندین دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند، باید از ایمپلنت استفاده کرد. ایمپلنت برای کسانی که به کلی دندانهای خود را از دست داده اند نیز روش درمانی مناسبی می‎‎باشد. اما این که ایمپلنت ها چه مدت دوام دارند و عمر آنها تا کی خواهد بود، برای بسیاری از متقاضیان کاشت ایمپلنت سوال است. در اینجا به نکاتی می‎پردازیم تا مشخص کنیم که ایا می‎توان دائمی بودن ایمپلنت را ضمانت کرد یا خیر؟

یکی از متخصصان دندانپزشکی بر این نظر است که نباید وعده‎ها‎ی بی اساس به بیماران داد چرا که وعده دادن آسان است اما عمل به آن دشوار خواهد بود. ایمپلنت نیاز به مراقبت ویژه ای دارد و در صورتی می‎توان گفت یک ایمپلنت موفقیت آمیز بوده و نیاز به ترمیم ندارد، که نکات بهداشتی در رابطه با آن رعایت شود. به طور کلی عمر ایمپلنت به چندین عامل بستگی دارد که در زیر به بررسی آنها می‎پردازیم:

تخصص دندانپزشک

دندانپزشک خوب به عنوان مهمترین عامل در طول عمر ایمپلنت محسوب می‎شود. به هر میزان که یک دندانپزشک در انجام کار خود متخصص باشد و بتواند ایمپلنت را به نحو احسن در دهان بیمار قرار دهد، به همان میزان نیز باید منتظر یک نتیجه مطلوب تر باشیم.

رعایت برخی از نکات بهداشتی که پزشک در هنگام درمان انجام می‎دهد و همچنین استفاده از تکنیک‎ها‎یی که بیمار درد کمتری را متحمل شود و در عین حال ایمپلنت با استخوان فک پیوند برقرار نماید تا به مرور زمان لق و کنده نشود، از مواردی است که بر طول عمر ایمپلنت مؤثر می باشد.

مراقبت‎ها‎ی بیمار

دندانی که به واسطه ایمپلنت در دهان قرار می‎گیرد نیز همچون سایر دندانهای طبیعی نیازمند مراقبت و حفظ نکات بهداشتی می‎باشد. مسواک زدن، استفاده از دهان شویه فلوراید دار، آب نمک، شستشو با آب ولرم پس از هر بار غذا خوردن، از جمله نکاتی است که بیماران پس از کاشت دندان باید رعایت نمایند. ایجاد فاصله زمانی میان خوردن غذاهای گرم و سرد، امتناع از خوردن بی رویه شیرینی، خودداری از شکستن مواد غذایی سفت با دندان ایمپلنت شده از دیگر مواردی است که باید بیمار رعایت نماید. در غیر اینصورت عمر ایمپلنت کاهش می‎یابد و چه بسا پس از مدت کوتاهی نیز به ترمیم و یا کاشت دوباره داشته باشد.

افرادی که دچار برخی از بیماری‎ها‎ از قبیل قند خون، کافی نبودن رشد استخوانی و ... هستند، نمی توانند از ایمپلنت استفاده کنند. نکته ای دیگر که باید به آن متذکر شد، مصرف دخانیات است که موجب کاهش عمر دندان کاشته شده می‎شود.

بر اساس آنچه گفته شده آنچه که تضمین کننده دائمی بودن عمر ایمپلنت است، مراقبتهای ویژه بیمار، رعایت نکات بهداشتی و در عین حال تخصص دندانپزشک‎ می‎‎باشد در غیر اینصورت نمی توان انتظار دائمی بودن ایمپلنت را داشت. گاهی ممکن است استخوان ایمپلنت به تحلیل رود که این امر به دلیل بیماری لثه اتفاق می‎افتد.

بطور کلی باید گفت که میزان موفقیت ایمپلنت 95 %‎ می‎‎باشد اما همانطور که گفته شد این امر به رعایت برخی نکات بستگی دارد. ایمپلنت مثل دندان دچار پوسیدگی نمی شود اما میکروب‎ها‎ی دهانی می‎توانند تحت شرایطی به لثه اطراف ایمپلنت آسیب برسانند که موجب تحلیل رفتن استخوان اطراف ایمپلنت‎ می‎‎شود و در صورتی که اقدامی صورت نگیرد، موجب از دست رفتن ایمپلنت می‎گردد.

ترمیم دندان ایمپلنت شده

در شرایطی که تحلیل ایمپلنت اتفاق می‏افتد (این امر گاهی تا 1/0 میلی متر‎ می‎‎باشد)، استخوان سازی و ترمیم استخوان لثه قابل انجام می‎‎باشد. بیمارانی که از روش درمانی ایمپلنت استفاده‎ می‎‎کنند باید هرچند وقت یکبار به دندانپزشک خود مراجعه نمایند. از آنجایی که دندان ایمپلنت شده دردی را احساس نمی کند لذا اگر برای لثه مشکلی ایجاد شود، بیمار متوجه نشده و ممکن است مشکل حاد و به بیماری لثه منجر شود. از این رو متخصصان ایمپلنت تاکید‎ می‎‎کنند بیماران پس از درمان نیز باید تحت مراقبت پزشکی قرار بگیرند.

ایمپلنت برای بیمارانی که استخوان ضعیفی دارند نیز قابل اجرا‎ می‎‎باشد که بدین منظور قبل از درمان باید با استفاده از مواد تقویتی و استخوانی، استخوان فک تقویت شده و سپس درمان صورت بگیرد. این کار به 2 تا 5 ماه وقت نیاز دارد.

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

خلاصه مزایای ایمپلنت

1. حفظ استخوان و لثه
2. عدم تراش دندانها و حفظ دندانهای باقی مانده و سالم
3. حفظ ظاهر صورت و لب و لبخند
4. بازیابی قدرت جویدن و تکلم
5. بهبود سلامت دهانی و راحتی بیمار
6. بهبود اعتماد به نفس
7. دوام بالا
8. بهبود کیفیت زندگی

معایب ایمپلنت کدامند؟

به جرات میتوان گفت این درمان معایبی ندارد اما بهر حال گاهی ممکن است شخصی بدلایل زیر از کاشت ایمپلنت اجتناب
کند:
1. هزینه نسبتا بالا
2. دوره درمان طولانی تر نسبت به سایر روش های جایگزینی دندان
گاهی تصورات نادرستی مثل عفونت کردن فک با کاشت ایمپلنت یا ایجاد حساسیت ، تومور و…. فرد را از دریافت بهترین
درمان باز میدارد. تاکنون هیچ مقاله و تحقیقی مضر بودن و یا ایجاد عوارض با کاشت ایمپلنت را ثابت ننموده و ایمپلنت
روشی بسیار مطمئن و امن جهت جایگزینی دندانهاست.

عوارض احتمالی ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان مشکل ظاهر بد و بی دندانی را حل می نماید. زمانی که فرد، یک یا چند دندان خود را به دلیل پوسیدگی دندان و بیماری لثه و یا بر اثر حادثه ای از دست داده باشد میتوان با استفاده از ایمپلنت دندان، دندان های از دست رفته جایگزین نمود. ایمپلنت دندان از جنس تیتانیوم و یا آلیاژهای آن و یا از سرامیک های شبیه ساختمان استخوان هستند که با بافت های بدن انسان هماهنگ می باشند. ایمپلنت دندان بهترین روش جهت جایگزین دندان های از دست رفته می باشد. ایمپلنت دندان، فرقی با دندان های طبیعی ندارند و بسیار طبیعی می باشند. ایمپلنت دندان باید بعد از زمانی که رشد استخوان تمام شد انجام شود. یکی از مشکلات اصلی ایمپلنت دندان هزینه بالای آن می باشد، که همه قشرهای جامعه نمی توانند از ایمپلنت استفاده نمایند. ایمپلنت دندان همان طور که مزایایی دارد، دارای یک سری عوارض احتمالی نیز می باشد. عوارض احتمالی ایمپلنت دندان شامل موارد زیر می باشد:

احتمال لق شدن مختصر دندان کناری ایمپلنت وجود دارد، که بعد از حدود یک ماه به حالت طبیعی باز می گردد
ایجاد درد که میزان درد در افراد مختلف متفاوت می باشد و بسته به میزان جراحت دارد. می توان جهت پیشگیری از درد از مسکن قبل از ایمپلنت استفاده کرد. و بعد از انجام ایمپلنت دندان نیز می توانید مسکن مصرف نمایید. معمولا درد ایمپلنت دندان تا 3 الی 44 روز بعد از جراحی ادامه دارد
اگر ایمپلنت دندان را بدون جراحی انجام شود، میزان درد بسیار کم می باشد که حتی نیاز به مصرف مسکن نمی باشد
ایجاد تورم بعد از ایمپلنت دندان که در برخی افراد به وجود می آید. بعد از حدود یک هفته تورم ها از بین می روند
احساسس گزگز شدن و بی حس شدن در گوشه ی لب که امری عادی می باشد . جای هیچ نگرانی نیست و بعد از گذشت زمان بهبود می یابد
ممکن است بعد از سال ها نوک دندان های طبیعی فک بالا حدود 1 تا 2 میلی متر پایین تر بیایند. اما نوک روکش های ایمپلنت سر جای خود باقی می مانند. و نیازی به ترمیم مجدد نیست.

مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان جهت رفع مشکل دندان های از دست رفته استفاده می شود. ایمپلنت دندان، استوانه فلزی از جنس تیتانیوم می باشد که در استخوان فک قرار می گیرد و بعد از آن روکش دندان ساخته شده بر روی ایمپلنت ها قرار می گیرند. ایمپلنت دندان تاثیر بسزایی در ظاهر و اصلاح طرح لبخند افراد دارد ایمپلنت دندان تا آخر عمرتان مانندد دندان های اصلی برای شما کار میکنند. البته یک سری مراقبت ها لازم می باشد که عمر ایمپلنت ها بیشتر گردد. در ادامهه می پردازیم به مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان که افراد باید بعد از جراحی ایمپلنت حتما این نکات وو ومراقبت ها را رعایت نمایند و انجام دهند.

مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان در 24 ساعت اول

سعی کنید فقط نوشیدنی سرد بنوشید و غذای سبک و نرم و سردی را میل نمایید
استفاده از کمپرس یخ در محل جراحی به مدت 12 ساعت بعد از ایمپلنت دندان
پرهیز از مصرف نوشیدنی ها و غذای داغ در 12 ساعت اول بعد از جراحی ایمپلنت دندان
اجتناب از مصرف الکل و استعمال دخانیات
از مسواک زدن در اطراف ناحیه جراحی پرهیز نمایید
احتمال خونابه وجود دارد، جهت رفع این مشکل، گاز استریل را در محل جراحی به مدت 20 دقیقه قرار دهید و روی آن را فشار دهید. اگر خونابه ها ادامه داشت حتما به جراح خود اطلاع دهید
به هیچ وجه مشروبات الکلی مصرف نکنید و سیگار نکشید.
در 24 ساعت اول دهانتان را نشویید و فقط آب دهانتان را تخلیه نمایید

مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان از روز بعد از جراحی تا هفته اول

به هیچ عنوان سیگار نکشید و الکل مصرف نکنید
استفاده از رژیم غذایی سبک و نرم
با احتیاط مسواک نمایید و مراقب بخیه ها باشید. بعد از هر وعده غذایی دهانتان را با استفاده از دهان شوی تجویزی پزشک و یا محلول آب گرم ونمک شستشو دهید
پروتز متحرک را بعد از انجام جراحی وسیع ایمپلنت دندان به مدت 6 هفته استفاده نکنید
جهت کشیدن بخیه یک هفته بعد از جراحی با دستور پزشکتان به مطب مراجعه نمایید

مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان از دو هفته بعد از جراحی تا شش هفته بعد

یکی دیگر از مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان، رعایت کامل بهداشت دهان و دندان می باشد. حتما با استفاده از دهان شوی و یا محلول آب گرم ونمک دهانتان را به طور منظم شستشو دهید
اجتناب از استعمال دخانیات و مشروبات الکلی
به روکش موقت فشار وارد نکنید و مراقب باشید. در غیر این صورت ممکن است روکش شکسته و یا کنده شود
پروتز موقت دندانی را بعد از هر وعده غذایی تمیز نمایید
قبل از تحویل پروتزهای نهایی سیب زمینی و تخم مرغ پخته و گوشت چرخ کرده و برنج و پاستا و ماکارونی و ماهی و نان نرم و مایعات مصرف نمایید و از خوردن غذاهای سفت مانند ته دیگ و گوشت گوساله و نان بربری و آجیل و غیره پرهیز کنید
اگر پیچ شکل دهنده لثه شل شد، سریعا به مطب مراجعه نمایید
به هیچ عنوان نباید به پروتز های دندانی فشار وارد شود

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

مراقبتها و باید و نبایدهای بعد از جراحی ایمپلنت دندان

امروزه با پیشرفت علم پزشکی و دستیابی و به روش های نوین ترمیمی و درمانی، برای افرادی که به دلایل مختلف دندان های خود را از دست داده اند یک راه مناسب و مطمئن وجود دارد، ایمپلنت دندان هر چند نیازمند جراحی است ولی یکی از با دوام ترین شیوه های ترمیمی محسوب می شود . در این مقاله نکاتی به عنوان مراقبت های لازم پس از انجام ایمپلنت دندان ذکر شده است که باید به صورت کامل توسط بیماران رعایت شود تا این روش درمانی برای آنها مفید واقع شود . معمولا برای درست کردن دندانها و سایر جراحی های در این زمینه از آمپول بی حسی استفاده می شود و پس از رفع اثر بی حسی، احساس درد و حساسیت برای فرد ایجاد می شود. در صورت به وجود آمدن درد پس از ایمپلنت دندان می توان از قرص ها و کپسول های مسکن که پزشک تجویز کرده است استفاده نمود و به صورت معمول یکی از داروهای موثر برای تسکین درد، مفنامیک اسید می باشد .حداقل تا سه ساعت بعد ازجراحی باید از خوردن غذا و سایر خوراکی ها، جویدن آدامس، خوردن نوشیدنی های سرد و گرم، شستشوی دهان، تف کردن، مکیدن و ...خودداری نمود . در صورتی که محل جراحی ایمپلنت دندان بیمار خونریزی مختصری داشت، لازم است که یک تگه گاز استریل یا پنه مرطوب را بر روی آن قرار داده شود و اگر این خونریزی قطع نشود حتما باید به پزشک مراجعه نماید، سایر ملاحظات و مراقبت ها در ادامه ذکر شد است .

مراقبت های پس از ایمپلنت دندان در 24 ساعت اولیه

تا یک روز پس از کاشت، فرد بیمار کاملا باید به تغذیه ی خود توجه کند زیرا به دلیل حساس بودن عصب دندانها نوشیدن مایعات داغ نظیر چای مناسب نمی باشد.
در این مدت از غذاهای نرم که نیاز به جویدن و وارد کردن فشار بر سطح دندان ها ندارند استفاده شود.
می توان از یخ برای خنک سازی محل جراحی ایمپلنت دندان استفاده نمود .
به هیچ وجه از سیگار و مشروبات الکی استفاده نشود، زیرا حرارت ناشی از سیگار برای ناحیه ی ترمیم شده مضر می باشد.
تا حد امکان فعالیت های سنگین مثل شنا انجام نشود و به صورت روزانه دهان باید با استفاده از دهان شویه شستشو داده شود تا بوی بد دهان رفع گردد .هم چنین پس از استفاده از آن به مدت نیم ساعت چیزی نباید خورد و نوشید.
برای شستشوی دهان علاوه بر استفاده از دهانشویه می توان از یک لیوان آب ولرم و یک قاشق چایخوری نمک استفاده نمود .
در موقع مسواک زدن بیمار نباید مسواک را بر روی قسمتی که جراحی ایمپلنت دندان صورت گرفته است، بکشد زیرا این ناحیه حساس بوده و امکان دارد که لثه ها دچار خونریزی شوند. بنابراین باید کاملا با دقت و با احتیاط مسواک زده شود.
در حین مسواک زدن باید مواظب بخیه ها بود ، در برخی موارد پزشکان از بخیه های قابل جذب استفاده می کنند ولی اگر بخیه های استفاده شده در ایمپلنت دندان بیمار از نوع معمولی باشند، تقریبا یک هفته بعد باید برای خارج نمودن بخیه ها مراجعه کند .
پاکسازی پروتز موقت بعد از هر وعده ی غذایی لازم می باشد.
لازم است که بیمار در صورت مشاهده ی هر گونه تغییر در پروتز و شل شدن پیچ لثه سریعا به مطب دکتر خود مراجعه کند .

غذاهای مناسب پس از ایمپلنت دندان

در هفته ی اول پس از جراحی لازم است که از غذاهای نرم و میوه های دارای بافت نرم استفاده شود و از جویدن غذاهای سفت و گاز زدن میوه ها پرهیز شود . غذاهای مناسب عبارتند از :

نان های نرم، انواع سوپ و آش، سیب زمینی و تخم مرغ پخته، برنج و ماکارونی و پاستا، گوشت چرخ کرده، انواع ماهی. انواع سبزیجات و میوه های دارای بافت نرم و خورد شده .غذاهایی که خوردن و جویدن آنها به ایمپلنت دندان بیمار اسیب می رساند شامل ته دیگ، گوشت های سفت و سوخاری، نان های حجیم مثل سنگک و بربری، آجیل و انواع خشکبار دارای بافت سفت و شکننده، آدامس و سایر شیرینی های چسبنده می باشند .

پس از کاشت ایمپلنت دندان، در طی مدت دو الی شش ماه با توجه به اینکه دندانها در کدام فک قرار گرفته است و همچنین استخوان بازسازی شده است یا خیر، ترمیم به طول می انجامد و در این مدت لازم است که بیمار ضمن رعایت بهداشت دهانی و نکاتی مذکور در این مقاله ،جهت کنترل و مراقبت به صورت منظم ویزیت های دوره ای را انجام دهد، معاینات لازم پس از ایمپلنت دندان از یک روز بعد از جراحی آغاز می گردد .

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

درمان ایمپلنت نسبت به درمان بریج چه مزیت هایی دارد؟

روش ها و درمان های مختلفی در دندانپزشکی وجود دارد که دندانپزشکان با توجه به نوع بیماری و عارضه دندان یکی از آنها را انتخاب می کنند. یکی از بیماری های دهان و دندان، از بین رفتن دندان است که دندانپزشک هیچ روشی را برای حفظ دندان در دهان مناسب نمی داند. بنابراین روش جایگزین کردن دندان را پیشنهاد می دهد. کاشت دندان یا ایمپلنت و روش بریج برای پر کردن جای خالی دندان از دست رفته استفاده می شود. این دو روش مزایا و معایب خاص خود را دارند. در این بین بیماران برای انتخاب یکی از این دو روش بر سر دو راهی می مانند.

ایمپلنت یا بریج

برای مقایسه بین روش ایمپلنت و بریج لازم است تا دلایل انتخاب، دوام و ماندگاری، نحوه مراقبت از آنها، زیبایی، هزینه و ... در آنها بررسی شود.

دلایل انتخاب بریج و ایمپلنت

بریج قبل از ایمپلنت برای جایگزین کردن دندان از دست رفته انتخاب می شود که برای استفاده از آن، باید دندانهای مجاور تراش داده شود. در این صورت فضای کافی برای قرار گرفتن بریج فراهم می شود. اگر دندان های مجاور پر شدگی زیادی داشته باشند و بعدها به روکش یا تاج نیاز پیدا کنند، بریج گزینه مناسبی است. اما در روش ایمپلنت، دندان کاشته شده بر روی لثه و جای خالی دندان از دست رفته قرار می گیرد. در این روش به تراش دندانهای مجاور نیاز نیست. در عین حال اگر جای خالی دندان افتاده به مدت طولانی باقی بماند، لثه و استخوان پیرامون عقب نشینی می کند. بنابراین باید بلافاصله برای ایمپلنت اقدام کرد.

نحوه مراقبتهای دهان و دندان

زمانی که بریج در دهان قرار می گیرد، سه تاج متصل به هم هستند که فضای خالی دندان را پر کرده اند. این اتصال باعث می شود که نخ دندان کشیدن و مسواک زدن با مشکل مواجه شود. بنابراین رعایت بهداشت و نحوه مراقبت از دندان های بریج شده به دقت بیشتری نیاز دارد. در حالی که برای دندان های ایمپلنت شده رعایت بهداشت دهان و دندان راحت تر است و می توان به راحتی دندانهای کاشته شده را مسواک زد و یا از نخ دندان استفاده کرد.

دوام و ماندگاری

از آنجا که رعایت بهداشت در بریج با مشکل مواجه است، در نتیجه طول عمر و ماندگاری آنها نیز کمتر می شود. این در حالی است که در ایمپلنت دندانهای کاشته شده به دلیل شباهت زیاد به دندانهای طبیعی به راحتی تمیز می شوند، در نتیجه طول عمر آنها نیز بیشتر می شود. از سوی دیگر ایمپلنت به دلیل داشتن پایه فلزی که با استخوان فک پیوند می خورد، در دهان ثابت می ماند. متوسط عمر بریج حداکثر ده سال تخمین زده شده است. اما ایمپلنت می تواند تا پایان عمر باقی بماند.

در بریج مقداری از ساختار دندان از دست رفته در زیر پروتز مصنوعی باقی می ماند که به مرور زمان از بین می رود و در نتیجه عمر بریج به پایان می رسد. در ایمپلنت اگر تاج دندان صدمه ببیند، دندانپزشک می تواند آن را تعویض کند. اما پایه تیتانیومی بر جای خود ثابت است.

زیبایی

یکی دیگر از معیارهای مقایسه بریج و ایمپلنت، زیبایی در این دو روش است. از آنجا که ایمپلنت شباهت زیادی به دندان طبیعی دارد، در نتیجه از نظر زیبایی رضایت بخش تر از بریج است. در بریج سه تاج دندان به یکدیگر متصل می شوند که همین عامل آنها را مصنوعی جلوه می دهد.

هزینه

هزینه کاشت ایمپلنت بیشتر از بریج است. اما با توجه به اینکه عمر و دوام بریج کمتر است، باید از چند سال تعمیر شوند. در نتیجه می توان گفت با وجودی که هزینه ایمپلنت بیشتر است، اما دوام و ماندگاری این هزینه ها را توجیه می کند.

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

پیوند استخوان برای کاشت ایمپلنت چگونه انجام می شود؟

ایمپلنت ها به عنوان تحولی عظیم در علم پزشکی بسیاری از مشکلات بی دندانی را حل کرده اند. یکی از شرایط لازم برای این فرایند درمانی وجود حجم، تراکم و استحکام استخوان فک است.

در گذشته استفاده از ایمپلنت در افرادی که بافت لثه و استخوان فک آن ها تحلیل رفته بود امکان پذیر نبود زیرا عمل جویدن فشار بسیار زیادی بر استخوان های فک وارد می سازد و در صورتی که استخوان فک استحکام و ضخامت کافی نداشته باشد قادر به نگه داشتن ایمپلنت نبوده و احتمال شکست درمان بسیار بالا می رود.

امروزه با پیشرفت های روز افزون تکنولوژی راهکارهایی برای افزایش تراکم و حجم استخوان به وجود آمده است. بازسازی استخوان روشی است که از آن برای بازسازی و تقویت استخوان استفاده می شود تا در مواردی که کمبود تراکم استخوان وجود دارد بتوان از ایمپلنت استفاده نمود.

متخصص دندانپزشکی زیبایی و ترمیمی با معاینه و بررسی استخوان فک و به کمک عکس های رادیوگرافی حجم و تراکم استخوان را در ناحیه فک مورد بررسی قرار می دهد و در صورت نیاز پیش از کاشت پایه ایمپلنت در فک اقدام به بازسازی استخوان می کند.

بازسازی استخوان فک معمولا شامل پیوند استخوان یا موادی شبیه به استخوان فک است. در پیوند استخوان از:

استخوان خود فرد
استخوان فراوری شده متعلق به شخصی دیگر (بانک استخوان) یا استخوان گاو
بایومتریال ها و یا مواد سنتزی

استفاده می شود، مواد استخوانی پیوند شده سبب می گردند تا سلول های اطراف پیوند تبدیل به استخوان گردند.

دندانپزشک اطلاعات مربوط به فواید و معایب هر کدام را در اختیار بیمار قرار می دهد.

اخیرا استفاده از مواد جدیدی به نام پروتئین – 2 مورفوژنتیک استخوان نیز مطرح شده است. این مواد که با کمک فناوری دی ان ای ساخته می شوند می توانند برخی از سلول های دیگر بدن را وادار به استخوان سازی کنند. در این صورت دیگر نیازی به پیوند استخوان نیست.

استفاده از استخوان خود فرد بهترین گزینه برای پیوند استخوان است. در این حالت از قطعه ای از استخوان فک بیمار مثل استخوان چانه و یا قسمت بخش خلفی فک پایین یا استخوان ران و یا ساق پا به استخوان فک بیمار پیوند داده می شود.

در حقیقت موقعیت و تعداد ایمپلنت هایی که قرار است دندانپزشک در فک جای دهد و وضعیت استخوان فک نوع بازسازی استخوان را تعیین می کند. گاهی تنها به یک پیوند جزیی نیاز است که این کار همزمان با جراحی ایمپلنت انجام می گیرد.

پیوند استخوان برای جایگذاری یک ایمپلنت

در این حالت با توجه به تصاویر سی تی اسکن تهیه شده قطعه ای از استخوان چانه بیمار که حاوی مغز استخوان نیز هست برداشته می شود یا از استخوان فراوری شده فرد دیگری برای بازسازی استخوان از دست رفته استفاده می گردد.

برای این کار دندانپزشک با کمک بی حسی موضعی در زیر دندان های قدامی فک پایین برشی ایجاد می کند تا بتواند به استخوان چانه دست یابد، پس از برداشتن قطعه ای از استخوان چانه با کمک مواد پیوندی استخوان این محل پر شده و با لایه نازکی از بافت پوشانده شده و ناحیه جراحی شده بخیه می شود. اکنون دندانپزشک با کمک پیچ هایی از جنس تیتانیوم استخوان برداشته شده را در محل مورد نظر پیچ می کند. مقداری از مواد پیوند استخوان و مغز استخوان بیمار در اطراف استخوان پیوند شده قرار گرفته و پس از پوشاندن محل با لایه نازکی از بافت محل جراحی شده بخیه می شود. دندانپزشک دارو های لازم را تجویز نموده و از بیمار می خواهد تا زمان آماده شدن محل ایمپلنت به توصیه های او عمل کند. پس از بهبودی پیچ های تیتانیومی باز شده و ایمپلنت در فک جایگذاری می شود.

پیوند استخوان برای جایگذاری چند ایمپلنت

در بازسازی استخوان فک جهت کار گذاشتن چند ایمپلنت به مواد پیوندی بیشتری نیاز است در این حالت پیوند استخوان با استفاده از استخوان ران یا ساق پا و تحت بی هوشی عمومی در بیمارستان انجام می شود. در این حالت از استخوان تهیگاه یا ایلیوم در بالای مفصل ران استفاده می شود.

در صورتی که به صلاحدید متخصص دندانپزشکی زیبایی از استخوان فرد دیگری استفاده شود و عمل پیوند در مطب انجام می گیرد. درصد موفقیت پیوند استخوان بالاست و پیوند استخوان پس نمی زند.

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

همه آنچه باید درباره ایمپلنت دندان بدانید

اگر دندا‌‌نهایتان آسیب دیده‌اند و نگران از دست دادن آن‌ها هستید، خیلی نگران نباشید؛ این روز‌ها روش‌های جدیدی برای رفع این دغدغه ابداع شده است.

ایمپلنت یکی از راهکارهایی است که امروزه بسیاری از دندان‌پزشکان آن را به افرادی توصیه می کنند که دندان طبیعی خود را از دست داده اند. اما این جایگزین که قرار است جای خالی عضو مینایی بدن را پرکند، چیست؟ و چگونه می توان از آن بهره برد؟ به عبارتی شرایط استفاده و توصیه هایی که بعد از کاشتن آن در فک باید به آنها به صورت ویژه توجه کرد، به چه صورت است؟ حسن مؤمنی، متخصص جراحی دهان، فک و صورت به این پرسش‌ها پاسخ داده است .

ایمپلنت چیست؟
ایمپلنت شامل پین هایی از جنس فلز تیتانیوم است، در واقع دندان ها از دو قسمت تشکیل شده اند. یک بخش که در برگیرنده ریشه بوده و دیگری تاج که روی آن قرار می گیرد. تیتانیوم در واقع فلزی خنثی است، بنابراین زمانی که وارد بدن می شود بدن با آن سازگاری پیدا کرده و آن را به عنوان یک غیرخودی شناسایی نمی کند.

ایده‌ای از پروفسور برند مارک
در گذشته از این فلز در پای افرادی که استخوان های آنان آسیب دیده بود استفاده می کردند، اما در سال ۱۹۵۲میلادی، دانشمندی به نام «اینگــوار برنمارک » ایده کاربرد آن را در استخوان فک ارایه کرد.وی که در حال انجام تحقیقاتی در باره فناوری ترمیم استخوان‌ها بعد از شکستگی بود به این نتیجه رسید که می تواند محصول جدید را به نام ایمپلنت وارد بازار کند. بدین ترتیب در سال۱۹۶۵ نخستین ایمپلنت های دندانی ساخته شد.

محدودیت سنی ندارد
ایمپلنت در واقع محدودیت سنی ندارد یعنی هر فردی که بتواند بهداشت دهان خود را رعایت کند و به سن رشد هم رسیده باشد، می تواند به جای دندانی که از دست داده است، از آن استفاده کند. به عبارتی اگر کودکی بعد از رویش دندان های دایمی خود در اثر حادثه ای دندانش را از دست داد، پس از اینکه به ۱۶ سالگی رسید، می تواند برای جایگزینی دندان خود به پزشک متخصص در این حوزه مراجعه کند. از سوی دیگر همانطور که گفته شد، افراد در هر سنی می توانند اقدام به این کار کنند.

مراقب باشید
در برخی موارد فرد نمی تواند از ایمپلنت استفاده کند، به عبارتی زمانی که فرد مبتلا به عفونت دندان یا فک است، کاشت این دندان نه تنها مشکلش را برطرف نمی کند، بلکه ممکن است دردسرهای جدید نیز برای وی به همراه داشته باشد.بنابراین باید فرد در مرحله نخست برای رفع عفونت و درمان آن به پرشک مراجعه و پس از رفع این مشکل اقدام به کاشت دندان کند، اما اگر به هردلیلی، با اصرار نابجای بیمار یا تشخیص اشتباه پزشک در این شرایط برای بیمار دندان کاشته شود، عفونت موجب خواهد شد ایمپلنت پس زده شود و همه زحمات پزشک و هزینه هایی که بیمار برای داشتن دندان جدید تقبل کرده است، به هدر برود.

دیابتی ها بخوانند
اگر خود شما یا یکی از افراد خانواده شاید هم دوستانتان مبتلا به دیابت هستید به عبارتی قند خون دارید، توجه داشته باشید که گذاشتن ایمپلنت باید با احتیاط های ویژه ای انجام شود. در گام نخست باید میزان قند خون فرد ازسوی پزشک مورد بررسی قرار گیرد تا اگر بیماری کنترل شده باشد، برای وی ایمپلنت گذاشته شود. در این شرایط شانس کاشتن دندان چنین فردی مانند افراد عادی است و مشکلی برای وی ایجاد نخواهد شد.

دود ممنوع
افرادی که دخانیات مصرف می کنند، باید توجه داشته باشند که برای انجام چنین درمانی بهتر است، برای مدتی سیگار را فراموش کرده یا حداقل کمتر این ماده دخانی را استعمال کنند. بنابراین چنین بیمارانی نیز باید ابتدا با پزشک متخصص خود مشورت کنند.

استوانه تنباکو عامل جدایی فک و تیتانیوم
اما چرا سیگاری ها برای گذاشتن دندان باید احتیاط کنند؟ نیکوتینی که در سیگار وجود دارد، مانع از ارتباط استخوان فک و ایمپلنت می شود. به عبارتی هنگامی که فک فرد تحت عمل جراحی قرار می گیرد و استخوان باز می شود تا ایمپلنت درون آن قرار گیرد، باید ارتباط بین استخوان و پایه دندان برقرار شود، بنابراین اگر عاملی مانع از یک تکه و سفت شدن استخوان و ایمپلنت شود و آن را تحت فشار قرار دهد، مشکلاتی برای فرد به وجود خواهد آمد. چنین شرایطی باعث می شود روکشی که باید روی پین ها قرار گیرد تا فرد بتواند از آن برای جویدن استفاده کند پس زده شود.

آسپرین هم خطر دارد
از همه این موارد که بگذریم، باید نکته دیگری را به شما گوشزد کنم، اینکه ملاحظاتی که در جراحی ایمپلنت باید مورد توجه قرار گیرد، همان مواردی است که در هنگام جراحی های دهان و دندان مورد توجه قرار می گیرد. به طور مثال برای کشیدن دندان یا جراحی دندان عقل باید ملاحظاتی در نظر گرفته شود، اینکه اگر فرد داروهای ضد انعقاد خون یا آسپرین مصرف می کند با نظر پزشک معالج خود باید ۵ تا ۷ روز قبل از انجام جراحی داروی خود را قطع کند.

با دندان جدید چه کنیم؟
به طور حتم بعد از خواندن سطرهای بالا این پرسش در ذهن شما شکل گرفته است که بعد از گذاشتن ایمپلنت چه باید کرد؟ آیا باید به صورت ویژه از این دندان جدید مراقبت کرد یا فقط رعایت مواردی که برای حفظ دندان های طبیعی باید در نظر گرفته شوند کفایت می کند؟ واقعیت این است که اگر می خواهید از دندان جدید خود به بهترین نحو نگهداری کنید استفاده از مسواک و نخ دندان مهمترین و اصلی ترین توصیه ای است که به شما می شود. پس فراموش نکنید که باید روزانه سه بار(پس از هر وعده غذایی) مسواک بزنید، علاوه براین یک بار در طی روز از نخ دندان استفاده کنید.

دهانشویه هم توصیه می شود
دهانشویه ها نیز توصیه دیگری است که دندان‌پزشکان به افرادی که در دهانشان ایمپلنت کار می‌شود، توصیه می کنند. البته اگر به هر دلیلی مایل به استفاده از دهانشویه ها نیستید یا به آنها دسترسی ندارید می توانید از آب نمک کمک بگیرید و روزی یک‌بار دهان خود را با آن بشویید. این نکته را فراموش نکنید که رعایت نکردن نظافت دندان می تواند دردسرهایی را با خود به همراه داشته باشد. بروز عفونت موضعی نخستین عارضه ای است که سلامت دهان‌ را در زمانی بعد از ایمپلنت به مخاطره می اندازد.

مطالب مرتبط: