ایمپلنت دندانی

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

5 سئوال درباره ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندانی یکی از تازه‌ترین درمان‌های دندان‌پزشکی است که انقلابی در این حوزه ایجاد کرده و بسیاری از ناممکن‌ها را ممکن ساخته است. این درمان به همان اندازه که تازه و راهگشاست، پشت‌سر خود ابهام‌ها و سوال‌های زیادی را در ذهن ایجاد کرده است.

متاسفانه بسیاری از بیماران در عوض مراجعه و سوال از دندان‌پزشکان، پاسخ سوال‌ها و ابهام‌های خود را در میان تجربه‌ها، شنیده‌ها و تفسیرهای مردم عادی جستجو می‌کنند. احتمالا به همین دلیل است که شایعه‌های زیادی در پشت‌سر این درمان شکل گرفته که هر روز بر تعداد آنها افزوده می‌شود که به چند شایعه شایع آن می‌پردازیم‌.

1- برای چه کسانی نمی‌توان ایمپلنت دندانی گذاشت؟ آیا پوکی‌استخوان و دیابت یا سن بالا می‌تواند مانعی برای انجام ایمپلنت باشد؟

تقریبا تمام افرادی‌که مانعی برای انجام یک جراحی ساده داخل دهانی ندارند، می‌توانند ایمپلنت دریافت کنند. موارد معدودی مانند بیماری عفونی فعال، بیماری قلبی کنترل نشده، اختلال‌های انعقادی درمان نشده و... باعث محرومیت از ایمپلنت دندانی خواهند شد.

بیشتر بیماران راجع به تاثیر پوکی‌استخوان و دیابت بر موفقیت ایمپلنت چیزهایی شنیده یا خوانده‌اند و هنگام مراجعه نگرانی خود را در این‌باره بیان می‌کنند. این موارد منع مطلقی برای ایمپلنت نیستند و ایمپلنت گذاشتن، با صلاحدید درمانگر و رعایت نکته‌های احتیاطی در بسیاری از بیماران ممکن است.

حتی بیمارانی که در گذشته تحت اشعه‌درمانی یا شیمی‌درمانی هم قرار گرفته‌اند با ضوابط خاصی قادر به دریافت ایمپلنت خواهند بود. مهم این است که بیمار تمام نکته‌های مربوط به سابقه پزشکی خود را در اختیار درمانگر قرار دهد.

ممکن است هرگز به ذهن بسیاری از بیماران نرسد که عادت دندان‌قروچه یا سیگار کشیدن ممکن است چه تاثیر سوئی بر بقای ایمپلنت ها داشته باشد یا مصرف روزانه آسپرین چه اختلال‌هایی در روند کنترل خونریزی هنگام جراحی ایجاد خواهد کرد. در عوض این سوال را زیاد از بیماران می‌شنویم: آیا در سن من امکان انجام ایمپلنت هست؟

2- دندانی که 10 تا 20 سال پیش کشیده شده هم قابل‌جایگزینی با ایمپلنت است؟

یک فرد کاملا مسن اما از لحاظ عمومی سالم، به راحتی ایمپلنت دریافت خواهد کرد و دندانی که چند دهه پیش کشیده شده، اما استخوان کافی یا امکان بازسازی استخوان را داشته باشد، هیچ فرقی با دندانی که به تازگی کشیده شده نخواهد داشت.

علاوه بر سابقه پزشکی نکته‌های مربوط به سلامت روانی و خصوصیات شخصیتی نیز در تصمیم‌گیری راجع به درمان ایمپلنت موثر هستند. افرادی که به خاطر افسردگی حاد، نداشتن انگیزه کافی، مشغله کاری بیش از حد و... امکان انجام مراقبت‌های بهداشتی روزانه و مراجعه‌های دوره‌ای منظم را ندارند، کاندید مناسبی برای دریافت ایمپلنت نخواهند بود. ایمپلنت یک تیغ دو دم هست؛ برای بسیاری از افراد بهترین درمان و برای برخی نیز بد‌ترین درمان محسوب می‌شود.

3- آیا کسانی که استخوان تحلیل رفته دارند هم می‌توانند ایمپلنت دندانی بگذارند؟

در مواردی‌که استخوان فک در اثر تصادف، تومور‌ها یا استفاده طولانی‌مدت از دندان‌های مصنوعی متحرک نامناسب دچار تحلیل‌های بسیار پیشرفته باشد، بازسازی استخوان با مواد مصنوعی یا برداشت محدود استخوان از منابع داخل دهانی ممکن نیست و درمانگر ناچار به برداشت استخوان وسیع‌تر از منابع خارج دهان مانند دنده یا لگن می‌شود. این موارد در درصد ناچیزی از بیماران لازم است و معمولا به‌عنوان آخرین راه‌حل در نظر گرفته می‌شود.

رعایت نکردن بهداشت دهان و تجمع میکروب اطراف ایمپلنت، باعث تحلیل استخوان و از دست رفتن ایمپلنت دندانی خواهد شد

4- آیا سیگار کشیدن واقعا باعث شکست درمان ایمپلنت دندانی می‌شود؟ یعنی سیگاری‌ها اصلا نباید ایمپلنت بگذارند؟

سیگار کشیدن یک عامل خطر‌ساز کاملا اثبات شده برای ایمپلنت دندانی بوده و میزان شکست ایمپلنت را تا چند برابر حالت عادی بالا می‌برد، اما با توجه به اینکه میزان شکست ایمپلنتها در شرایط عادی (با کنترل ضوابط) بسیار ناچیز است، حتی با وجود سیگار کشیدن می‌توان موفقیت نزدیک به 90 درصدی برای ایمپلنت دندانی در نظر گرفت، بنابراین گذاشتن ایمپلنت برای فرد سیگاری از لحاظ علمی به‌صورت مطلق اشتباه نیست، اما عواملی نظیر تعداد سیگار مصرفی طی روز، سال‌های مصرف سیگار یا میزان استراتژیک بودن موقعیت ایمپلنت (که بر پیچیده شدن درمان‌های بعدی در صورت شکست ایمپلنت تاثیر دارد) در تصمیم‌گیری دخیل خواهند بود.

فرد سیگاری بهتر است حداقل در یک دوره زمانی چند هفته‌ای قبل و بعد از ایمپلنت گذاشتن از مصرف سیگار خودداری کند.

5- در بعضی آگهی‌های تبلیغاتی از درمان ایمپلنت دندان به‌عنوان یک درمان مادام‌العمر نام می‌برند؛ آیا این ادعا صحیح است؟ اصولا طول عمر ایمپلنت دندانی چقدر است؟

پشت این سوال در ذهن بیمار سوال دیگری می‌چرخد: من گران‌ترین و طولانی‌ترین روش جایگزینی دندان را انتخاب کرده‌ام. آیا در عوض تا آخر عمر راحت خواهم بود؟

اگر منظور از راحت بودن مسواک نزدن، مراجعه نکردن دوره‌ای به دندان‌پزشک و عدم نیاز به درمان‌های کوچک (مانند جرم‌گیری یا تعویض قطعات واشر مانند مصرفی) در سال‌های آینده باشد؛ خیر

ایمپلنتها قطعاتی فلزی هستند و بر خلاف دندان‌ها در معرض پوسیده شدن نیستند، اما این به معنای رویین تن بودن آنها نیست.

رعایت نکردن بهداشت دهان و تجمع میکروب اطراف ایمپلنت، باعث تحلیل استخوان و از دست رفتن ایمپلنت خواهد شد.

در شرایط ایده‌آل میزان تحلیل استخوان سالانه اطراف ایمپلنتها در حد دهم میلی‌متر است. ایمپلنت استاندارد 10 تا 12 میلی‌متر طول دارد و شاید با یک محاسبه ساده به عدد صد سال برای از بین رفتن استخوان نگه دارنده ایمپلنت برسیم، اما شرایط بهداشتی ایده‌آل به‌‌ همان اندازه عمر صد ساله بشر خوش‌بینانه است. واقع‌بینانه‌ترین جمله‌ای که راجع به طول عمر ایمپلنت می‌توان گفت این است:

ایمپلنتها ماندگار‌ترین و کم‌آسیب‌ترین روش جایگزینی دندان هستند، البته به شرط رعایت ضوابط علمی در تمام مراحل زیر:

الف) طرح درمان تعداد کافی ایمپلنت، عدم فرار از بازسازی و تقویت استخوان در صورت نیاز، سپری شدن زمان‌های لازم پس از بازسازی استخوان و کاشت ایمپلنت

ب) انجام جراحی

ج) ساخت پروتز

د) مراقبت و نگهداری پس از تحویل پروتز

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

روش‌های کاشت ایمپلنت دارای دو تکنیک جراحی اصلی است

تکنیک کاشت دو مرحله‌ای: در مرحله‌ی اول لثه برش داده می‌شود و ایمپلنت در فک قرار داده می‌شود و بافت روی آن بخیه زده می‌شود و سپس در مرحله‌ی دوم که 2 تا 66 ماه بعد از مرحله‌ی اول است، مجددا در لثه برش ایجاد می‌شود و پیچ محافظ از روی ایمپلنت برداشته می‌شود و به جای آن یک سری فلزی ستون مانند قرار می‌گیرد که بعدا دندان مصنوعی بر روی این سری فلزی قرار خواهد گرفت.
تکنیک کاشت یک مرحله‌ای: در این روش ایمپلنت به نحوی در استخوان قرار داده می‌شود که سر آن از لثه بیرون می‌زند و دیگر درون لثه پنهان نیست و بنابراین می‌توان بین 2 تا 6 ماه به استخوان لثه زمان داد که کاملا ترمیم شود و یا می‌توان بلافاصله و در همان جلسه پیچ محافظ روی ایمپلنت را برداشت و به جای ستون فلزی مخصوص (برای چسباندن دندان مصنوعی) را درون ایمپلنت قرارداد. با توجه به نوع روش مورد انتخاب دندانپزشک، ستون فلزی قرار داده شده درون ایمپلنت و دندان مصنوعی روی آن می‌تواند موقتی یا دائمی باشد.

دلیل استفاده از لیزردرمانی در کاشت ایمپلنت

ایمپلنتها عمر تقریبا نامحدودی دارند (طولانی‌ترین زمان ثبت شده برای آن 25 سال بوده است)، اما این در صورتی است که بیمار به طور روزانه از دندان خود مراقبت کند. بزرگترین خطراتی که ایمپلنتهای دندانی را تهدید می‌کند عبارتند از:

التهاب بافت‌های اطراف ایمپلنت بلافاصله بعد از کاشت ایمپلنت که می‌تواند باعث عفونت بافت‌ها و ساختارهای اطراف ایمپلنت شود و در نهایت باعث شود که ایمپلنت به خوبی در استخوان جوش نخورد.
عدم وارد کردن فشار به ایمپلنت به نحو مناسب یا اصطلاحا بارگذاری بیش از حد روی ایمپلنت با قرار دادن تاج یا روکش (دندان مصنوعی) نامناسب که باعث می‌شود ایمپلنت بیشتر در استخوان جذب شود و بافت استخوانی تحلیل برود و این تحلیل استخوان تا آخرین سطح از پایه‌ی ایمپلنت پیش می‌رود و در نهایت خود ایمپلنت نیز غیرقابل استفاده خواهد شد.

استفاده از لیزر در روند کاشت ایمپلنت می‌تواند بسیار موثر باشد و از بروز التهاب بافت‌های اطراف ایمپلنت جلوگیری کند. اصلی‌ترین دلیل این موضوع این است که لیزر‌هایی مانند خاصیت KTP (با طول موج 532 نانومتر) و ND:YAG (با طول موج 1640 نانومتر) و دیود (با طول موج 810 یا 980 نانومتر) خاصیت آنتی‌باکتریال دارند و تمامی باکتری‌هایی که در اغلب موارد موجب پوسیدگی دندان و عفونت لثه می‌شوند را از بین می‌برند. در صورتی که در حین روند درمان، این لیزرها با تنظیمات دقیق و صحیح و زمان تابش مناسب مورد استفاده قرار گیرند، در روند درمان بسیار موثر خواهند بود، بدون آن که گرمای بیش از حدی ایجاد کنند یا موجب سوختگی بافت‌های اطراف ایمپلنت یا آسیب به خود ایمپلنت شوند.

با تابش لیزر به محل جراحی، قبل از کاشت ایمپلنت، تمام آلودگی‌ها و باکتری‌های موجود در این ناحیه از بین خواهند رفت و این عمل موجب پیشگیری از التهاب بافت‌های اطراف ایمپلنت شده و دیگر مشکل تورم و عفونت بافت‌ها که معمولا بعد از جراحی رخ می‌دهد، به وجود نمی‌آید.

یک دیگر از کاربردهای لیزر، قرار داردن قسمت داخلی ایمپلنت (که درون فک قرار می‌گیرد) در بافتی است که در معرض لیزر CO2 قرار گرفته است. با استفاده از لیزر CO2 می‌توان بدون ایجاد خونریزی، یک برش بسیار دقیق و دایره‌مانند در بافت لثه ایجاد کرد که به طور بسیار مناسبی ایمپلنت درون آن جای می‌گیرد. برای انجام این کار لازم است که یک لایه بافت کراتینه در لثه وجود داشته باشد که ثبات مکانیکی بافت اطراف ایمپلنت را تضمین کند.

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

جایگزینی دندان از دست رفته با ایمپلنت

ایمپلنت‌ ها پیچ هایی از جنس تیتانیوم خالص سازگار با بافت استخوان فک هستند که درون استخوان فک گذاشته می شوند. حدود 6 تا 12 هفته زمان جهت اتصال استخوان اطراف ایمپلنت به بدنه ایمپلنت‌ لازم است. پس از تکمیل این دوره انتظار، پروتز متصل به ایمپلنت که می تواند یک روکش تکی، چند واحد روکش متصل به هم به شکل پل یا بریج و یا پروتز متحرک باشد را داخل دهان نصب نمود.

فاکتور مهم در موفقیت درمان ایمپلنت‌ در مرحله اول، میزان و استحکام استخوان موجود است. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت دندانی در ناحیه مورد نظر وجود نداشته باشد می توان از پیوند استخوان مصنوعی و یا استخوان خود بیمار که از مناطق دیگر بدن بیمار بدست می آید استفاده نمود.
چنانچه دندانی نیاز به خارج کردن داشته باشد در شرایط خاص می توان در همان جلسه ایمپلنت دندانی را جایگزین دندان نمود. چنانچه بنا به دلایلی نتوان در همان جلسه ایمپلنت دندانی را قرار داد حداقل 2 تا 3 ماه جهت تشکیل استخوان در آن ناحیه باید انتظار کشید.

اگر مدت زمان طولانی از کشیدن دندان بگذرد ممکن است تحلیل استخوان به شدت در آن ناحیه اتفاق بیافتد به شکلی که ممکن است قرار دادن ایمپلنت دندانی را یا غیر ممکن کند یا با مشکلات جدی مواجه سازد. همچنین امکان دارد دندان های مجاور آن ناحیه بی دندان کج شده و قرار دادن ایمپلنت‌ را مشکل نمایند.

در چه مواردی از ایمپلنت‌ استفاده می شود؟

جایگزینی یک تک دندان: در این روش به جای یک دندان از دست رفته یک ایمپلنت‌ گذاشته می شود.

جایگزینی چند دندان: در این روش چند دندان مجاور هم که از دست رفته اند با تعداد کمتری ایمپلنت‌ که توسط پل یا بریج به هم متصل می شوند جایگزین می گردند. در این روش امکان جایگزینی کل دندان های یک یا دو فک توسط پروتز ثابت وجود دارد.

پروتز متحرک متکی به ایمپلنت‌: در این روش به دلایلی از قبیل عدم امکان قرارگیری تعداد زیاد ایمپلنت در فک، روابط ناهماهنگ فک بالا و پایین، از دست رفتن میزان زیادی استخوان فک و تورفتگی لب و گونه در اثر این تحلیل و یا دلایل اقتصادی امکان استفاده از پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت دندان وجود ندارد. لذا 2 تا 5 عدد ایمپلنت در هر فک قرار داده می شود و پروتز متحرک که توسط خود بیمار قابل اتصال به ایمپلنت دندان است، جهت استفاده بیمار ساخته می شود.

مزیت‌های پروتز متحرک متکی به ایمپلنت دندان:
هزینه درمان ارزان‌تر، بهتر پرشدن لب و گونه، امکان تمیز کردن آسان‌تر اطراف ایمپلنت‌ها، جراحی در منطقه کوچکتر
معایب پروتز متحرک متکی بر ایمپلنت‌:
برخی از بیماران از اینکه پروتز متحرک دارند احساس خوبی ندارند، لزوم خارج کردن پروتز جهت نظافت بعد از هر وعده غذایی.

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

انواع مختلف ایمپلنت دندان

امروزه اکثر ایمپلنت های دندان از تیتانیوم ساخته می شوند که فلزی دارای کیفیت بالا است و می تواند برای این منظور بسیار مناسب باشد. تیتانیوم یک لایه نازک بر روی سطح خود ایجاد می کند که از آن در برابر خوردگی حفاظت می کند. این لایه در برابر اسید، ترکیبات نمک و اکسیژن مقاوم است. علاوه بر این تیتانیوم تقریباً بطور کامل غیر مغناطیسی است و نسبت به وزن آن کاملاً مقاوم است.

مهمتر اینکه بدن انسان ایمپلنت دندان تیتانیوم را به عنوان اجسام خارجی پس نمی زند. هنگامی که آنها در استخوان کاشته می شوند، استخوان در یک فرآیند به نام الصاق استخوانی اطراف آن رشد کرده و گسترش پیدا می کند. نوع تیتانیوم دارای انواع مختلف سطوح هستند که شامل اسید اچ، اسپری پلاسما و پوشش هیدروکسی آپاتیت است. هیدروکسی آپاتیت ماده ای است که استخوان از آن ساخته می شود. این ماده در فرآیندی به نام اتصال زیستی به استخوان متصل می شود. انواع ایمپلنت دندان شامل موارد زیر هستند:

ایمپلنت ریشه ای شکل: این مدل رایج ترین نوع کاشت دندان است که برای بیماران استفاده می شود. نوع ریشه ای شکل در اصطلاح درون استخوانی یا درون ریشه ای نیز گفته می شود، به این معنی که این نوع در استخوان قرار می گیرند. این مدل شبیه پیچ ضخیم یا مخروط است و دارای پهنا و طول متفاوت می باشد. برای موفقیت آمیز بودن آن، نیاز به ایجاد عمق و عرض کافی در استخوان برای فراهم کردن پایه مطمئن برای آن وجود دارد. دندان پزشک شما درباره نوع مناسب برای استفاده بر اساس کیفیت استخوان فک و نوع روکش دندان، پل یا دندان مصنوعی که قرار است بر روی آن قرار بگیرد تصمیم گیری خواهد کرد.

نوع دارای چارچوب راموس: این نوع را در صورتی می توان استفاده کرد که استخوان فک پایین برای استفاده از ایمپلنت دندان ریشه ای شکل بسیار نازک باشد یا قصد داشته باشیم از ایمپلنت ساب پریواستیل استفاده کنیم. این مدل دارای چارچوب راموس در گوشه عقب استخوان فک در دهان (یعنی نزدیک دندان های عقل) و نزدیک چانه قرار می گیرد. هنگامی که آن در محل قرار گرفت و بافت اطراف آن ترمیم شد، یک میله فلزی نازک در اطراف بالای لثه قابل رویت خواهد بود. دندان های مصنوعی در ادامه به صورتی ساخته می شوند که متناسب با این میله باشند. این نوع همچنین می توانند فک ضعیف را تثبیت کرده و از ایجاد شکستگی در آن جلوگیری نمایند.

شرایط ایمپلنت دندان

اولین قدم برای کاشت ایمپلنت دندان ملاقات با یک دندان پزشک حرفه ای برای انجام معاینات لازم است. ارزیابی اولیه در این حالت شامل بررسی وضعیت دهان و دندان های شما و بررسی کامل سابقه درمانی و مشکلات دندان است. در این مرحله معمولاً از دندان ها عکس رادیولوژی تهیه می شود. این عکس می تواند اطلاعات مناسبی را درباره مقدار استخوان موجود در فک و شکل آن و نیز محل اعصاب و سینوس ها در اختیار دندان پزشک قرار دهد. اکثر افراد کاندیدهای مناسب برای استفاده از ایمپلنت دندان هستند. شرایط جراحی کاشت ایمپلنت دندان به شرح زیر می باششد:

لثه های سالم داشته باشد

استخوان کافی برای نگه داشتن ایمپلنت دندان در فک خود داشته باشد. بعضی افراد که استخوان فک خود را از دست داده اند نیز می توانند از ایمپلنت دندان استفاده کنند، اما ابتدا لازم است استخوان از بین رفته با استفاده از روش های درمانی مناسب تجدید و ترمیم شود.

تعهد برای مراقبت بسیار مناسب از دندان های کاشته شده. در این حالت لازم است دندان ها و لثه ها به صورت روزانه مسواک زده و نخ دندان کشیده شود. علاوه بر این ملاقات منظم با دندان پزشک در این رابطه از اهمیت خاص برخوردار است.

کاشت ایمپلنت دندان برای افراد زیر توصیه نمی شود:

افراد سیگاری

افرادی که به بیماری های خود ایمنی مبتلا هستند یا از داروهایی استفاده می کنند که این شرایط را به همراه دارند

افرادی که از پرتو درمانی در ناحیه سر و گردن استفاده کرده اند

کسانی که دیابت کنترل نشده دارند.

مزایا

در عین گران بودن درمان ، مزایایی همچون راحتی، مقاومت بالا، کاربردی بودن، بازگرداندن توانایی جویدن طبیعی و زیبایی فوق العاده ، باعث میشود تا رضایت خاطر بیماران نسبت به بریجهای ثابت یا پرتز متحرک بیشتر شود. در صورت رعایت کامل بهداشت، این دندان ها دائمی (Lifetime) خواهند بود.

با این روش درمانی ، دندانهای دیگر قربانی جایگزینی دندان از دست رفته نمیشوند.

پایه ایمپلنت مانند ریشه دندان داخل استخوان قرار گرفته و استخوان فک به دلیل ساپورت توسط ایمپلنت تحلیل نمیرود. بنابراین فرم صورت، کمتر دستخوش تغییرات ناشی از از دست دادن دندان میشود.

به طور معمول طول عمر آن از سایر درمانهای جایگزین طولانی تر است و در صورت از دست رفتن ، امکان جایگزینی مجدد وجود دارد.

معایب

از جمله معایب و مشکلات ایمپلنت قیمت آن است. هزینه آن نسبت به سایر درمانها برای جایگزین کردن دندان مانند پروتز ثابت یا پرتز متحرک بیشتر است.

علاوه بر قیمت آن ، زمانبر بودن درمان نیز از معایب دیگر است. زمانی حداقل بین ۴ تا ۹ ماه برای این درمان لازم است.

از جمله مضرات ایمپلنت دندان این است که یک جراحی بوده و ریسکهای مربوط به جراحی را نیز دارد. از جمله این ریسک ها میتوان به احتمال عفونت وشکست درمان که در این مورد نیاز به جایگزینی مجدد آن است.

این درمان نیازمند معاینات دوره ای توسط دندانپزشک است.

مراقبت های بعد از جراحی

اولین اقدام پس از ایمپلنت، بهره گیری از راهکارهایی برای کنترل عفونت و کاهش درد ناشی از جراحی است.

به رعایت بهداشت کامل دهان، از طریق مسواک زدن به روش صحیح و طبق تجویز دندانپزشک، استفاده از مسواک‌های کوچک مخصوص برای تمیز نگه داشتن فضاهای بین ایمپلنت ها ودندانهای طبیعی مجاور، جلوگیری از تجمع مواد غذایی در فضاهای ذکر شده وجرم گیری دندان در زمانی که ضرورت داشته باشد نه فقط از تجمع پلاکت‌های باکتریال و تخریب دندان‌های مجاور ایمپلنت و بافت لثه جلوگیری می‌کند، بلکه به انجام موفقیت آمیز پروسه کاشت دندان نیز کمک می‌کند.

تجمع مواد غذایی، رسوب جرم و تشکیل لایه‌ای از رسوبات بر روی دندان‌های طبیعی و همچنین ایمپلنتها موجب تورم وتحریک لثه می‌شود. به این ترتیب، چسبندگی لثه به دندان یا ایمپلنت از بین می‌رود که خود موجب تجمع بیشتر باکتری و تشدید سیر بیماری می‌گردد و در اد امه این روند به تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت یا دندان طبیعی شده و با پیشرفت زیاد منجر به لقی دندان یا ایمپلنت شود.

برای ایمپلنت زیبایی در ابتدا باید هزینه کاشت دندان بیشتری پرداخت شود اما روش نگهداری ساده آن و طول عمر بالای آن باعث کاهش هزینه ها در طی زمان می شود.

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

روش کاشت دندان با ایمپلنت

ایمپلنت پین های باریکی هستند که از تیتانیوم خالص سازگار ساخته شده که درون استخوان فک گذاشته می شود. دندان متحرک، قابل اتصال به این ایمپلنت ها هستند. حدود 3 تا 66 ماه زمان لازم برای رشد و ترمیم استخوان اطراف ایمپلنت است.

هنگام انتخاب ایمپلنت میزان استخوان در دسترس، میزان استحکام استخوان و زمان گذاشتن ایمپلنت در نظر گرفته می شود. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت در دسترس نباشد می توان در شرایط خاص مقداری استخوان برگرفته از نقاط دیگر پیوند زد.همچنین بر حسب میزان سختی استخوان انواع پیچ دار و بدون پیچ ایمپلنت انتخاب می شود. ایمپلنت می تواند بلافاصله پس از، از دست رفتن دندان و کشیدن آن یا پس از زمان طولانی ترمیم، جایگزین شود. شکل ایمپلنت مانند ریشه دندان طبیعی است. پس از، از دست رفتن دندان در صورت عدم جایگزینی سریع با ایمپلنت امکان تحلیل استخوان و کاهش توانایی جویدن و کج شدن دندانهای کناری است. اگر گذاشتن با تاخیر ایمپلنت پیشنهاد می شود ایمپلنت های کوچکتر و استوانه ای به دلیل در دسترس بودن استخوان کمتر استفاده می شود.

مکان گذاشتن ایمپلنت و نوع سیستم مناسب تنها بوسیله معاینه ای که دندانپزشک انجام میدهد با در نظر گرفتن سایر شرایط قابل بیان است. میزان حجم و دانسیته استخوان فک، تعداد و موقعیت و استحکام دندانهای طبیعی فرد، شرایط لثه، شرایط و تعداد دندانهای فک مقابل از عوامل مهم حین معاینه است.

روش انجام

در مرحله ی معاینه بالینی جراح محل قرار گرفتن ایمپلنت دندان را ھمراه با تصاویر مربوط به آن ( سی تی اسکن یا تصویر برداری با اشعه ایکس ) بررسی می کند. پس از معاینه و بررسی دقیق اگر جراح تشخیص دھد که امکان انجام عمل کاشت دندان وجود. دارد بیمار را مطلع می سازد جراحی ایمپلنت تحت بیحسی موضعی انجام می شود. به کمک دریل و ابزارھای خاص ایمپلنت دندان ( از جنس تیتانیوم ) در محل مورد نظر قرار داده می شود. سپس جراج لثه را بخیه می زند و دوره ی ترمیم زخم و بعد از عمل شروع می شود. مدت زمان ترمیم به کیفیت استخوان فک بیمار بستگی دارد. روند بھبودی 2 تا 6 ماه به طول می انجامد. در این مدت جوش خوردن ایمپلنت دندان با استخوان فک یا اوسئو اینترگریشن صورت می گیرد. باید مراقب بود که در این مدت فشار یا ضربه ای به ایمپلنت دندان وارد نشود.

پس از گذشت مرحله ی بھبودی ایمپلنت دندان بررسی می شود تا معلوم شود که با فک جوش خورده است یا نه. اگر مشخص شد که استخوان با ایمپلنت جوش خورده است قطعه ای پروتز توسط پیچ به ایمپلنت دندانی متصل می گردد. این قطعه ” نیم پایه ” نامیده می شود. این قطعه دندان یا ” روکش ” را در جای خود نگه می دارد. دندانپزشک این قطعه را در استخوان فک قرار داده و سپس روکش یا تاج دندان قالب گرفته شده را روی آن می نشاند. روکش یا تاج دندان به کمک پیچ یا ماده ی مخصوص به قطعه ی پروتز متصل می گردد. لازم به ذکر است که ممکنست پیش از جراحی ایمپلنت دندانی نیاز به انجام جراحی دیگر داشته باشیم. اگر کیفیت استخوان فک خوب نباشد، گرفت یا پیوند استخوان انجام می شود. یعنی بیمار وضعیتی دارد که در آن ایمپلنت دندانی باید به ناحیه ی خلفی فک بالا متصل گردد و به سبب وجود سینوس ھای فکی، استخوان این ناحیه کیفیت مناسب ندارد و در نتیجه باید پیوند استخوان انجام گیرد. این عمل ” برجسته سازی سینوس ” یا ” لیفت سینوس ” نامیده می شود و در آن کف سینوس توسط پیوند استخوان تقویت می شود. بدین ترتیب استخوان این ناحیه به اندازه ای محکم می شود که بتواند ایمپلنت دندانی را در خود جای دھد. عمل ” اصلاح استخوان فک یا اصلاح لبه ” ھم در محلی انجام می شود که استخوان کافی ندارد. لبه به استخوان فک گفته می شود که دندان ندارد. استخوان یا جایگزین استخوان برای برجسته کردن لبه یا استخوان فک به کار می رود تا محل مناسب و محکمی برای استقرار ایمپلنت دندانی شود.

طول مدت درمان

این زمان بسته به عوامل مختلف متفاوت خواهد بود. مدت زمان بهبود پس از جراحی نیز به سرعت ترمیم بافتهای فرد بستگی دارد، هرچند با پیشرفت تکنولوژی این مدت زمان به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. بطور متوسط زمان ترمیم بافتی و تشکیل استخوان حدود 2-3 ماه است که می توان پس از این مدت مراحل ساخت پروتز (تاج دندان) را آغاز کرد.

میزان موفقیت

در صد موفقیت انجام ایمپلنت دندانی به عوامل مختلفی بستگی دارد که در بیماران مختلف متفاوت است. حتی این مسئله در مورد ایمپلنت دندانی فک بالا و پایین نیز تفاوت دارد. به طور متوسط میزان موفقیت ایمپلنت دندانی 95% گزارش شده است.

مراقبت از ایمپلنت

سلامت بدن شما در میزان موفقیت ایمپلنت مؤثر است. عدم رعایت بهداشت دهان و دندان دلیل عمده ای برای از دست رفتن ایمپلنت به شمار می رود. استفاده از نخ دندان و مسواک زدن حداقل 2 بار در روز از اهمیت زیادی برخوردار است که دندانپزشک شما نحوه مراقبت صحیح از ایمپلنت را به شما آموزش خواهد داد. برای اطمینان از سلامت لثه ها حداقل 4 بار در سال برای بررسی بافت لثه به دندانپزشک خود مراجعه نمایید.

عوارض

با ھر عمل جراحی، ھمواره خطرھا و عوارضی وجود دارد که بیمار را تھدید می کند. جراحی ایمپلنت دندان ھم خطرھا و عوارضی را در بر دارد. مھم ترین نکته برنامه ریزی محتاطانه جھت انجام جراحی ایمپلنت دندان با درنظر گرفتن وضعیت جسمی بیمار است. مانند ھمه ی جراحی ھای دھان و دندان، احتمال وجود اختلالات خونی، عفونت، آلرژی، وضعیت پزشکی بیمار و داروھای وی باید پیش از انجام عمل بررسی شود. خوشبختانه، میزان موفقیت بالاست و ناکامی ھای این عمل شامل عفونت،

شکستن ایمپلنت دندان، حجیم بودن ایمپلنت، آسیب دیدن نواحی مجاور ( اعصاب، عروق خونی، دندان ھا )، قرار نامناسب ایمپلنت دندان در استخوان فک و کیفیت و کمیت نداشتن استخوان فک است. لازم به یاد آوری است که برنامه ریزی محتاطانه و دقیق توسط یک جراح ماھر از بروز عوارض یاد شده پیشگیری می کند. در بیشتر موارد می توان اقدام به جراحی ایمپلنت دندان را پس از گذشت دوره ی بھبودی، تکرار کرد.

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

اطلاعاتی درباره ایمپلنت دندان

اگر دندا‌‌نهایتان آسیب دیده‌اند و نگران از دست دادن آن‌ها هستید، خیلی نگران نباشید؛ این روز‌ها روش های جدیدی برای رفع این دغدغه ابداع شده است. ایمپلنت یکی از راهکارهایی است که امروزه بسیاری از دندانپزشکان آن را به افرادی توصیه می کنند که دندان طبیعی خود را از دست داده اند. اما این جایگزین که قرار است جای خالی عضو مینایی بدن را پرکند، چیست؟ و چگونه می توان از آن بهره برد؟ به عبارتی شرایط استفاده و توصیه هایی که بعد از کاشتن آن در فک باید به آنها به صورت ویژه توجه کرد، به چه صورت است؟ حسن مؤمنی، متخصص جراحی دهان، فک و صورت به این پرسش‌ها پاسخ داده است .

ایمپلنت چیست؟

ایمپلنت شامل پین هایی از جنس فلز تیتانیوم است، در واقع دندان ها از دو قسمت تشکیل شده اند. یک بخش که در برگیرنده ریشه بوده و دیگری تاج که روی آن قرار می گیرد. تیتانیوم در واقع فلزی خنثی است، بنابراین زمانی که وارد بدن می شود بدن با آن سازگاری پیدا کرده و آن را به عنوان یک غیرخودی شناسایی نمی کند.

ایده‌ای از پروفسور برند مارک

در گذشته از این فلز در پای افرادی که استخوان های آنان آسیب دیده بود استفاده می کردند، اما در سال ۱۹۵۲میلادی، دانشمندی به نام «اینگــوار برنمارک »ایده کاربرد آن را در استخوان فک ارایه کرد. وی که در حال انجام تحقیقاتی در باره فناوری ترمیم استخوان ها بعد از شکستگی بود به این نتیجه رسید که می تواند محصول جدید را به نام ایمپلنت وارد بازار کند. بدین ترتیب در سال۱۹۶۵ نخستین ایمپلنت های دندانی ساخته شد.

محدودیت سنی ندارد

ایمپلنت در واقع محدودیت سنی ندارد یعنی هر فردی که بتواند بهداشت دهان خود را رعایت کند و به سن رشد هم رسیده باشد، می تواند به جای دندانی که از دست داده است، از آن استفاده کند.

به عبارتی اگر کودکی بعد از رویش دندان های دایمی خود در اثر حادثه ای دندانش را از دست داد، پس از اینکه به 16 سالگی رسید، می تواند برای جایگزینی دندان خود به مرکز ایمپلنت در این حوزه مراجعه کند. از سوی دیگر همانطور که گفته شد، افراد در هر سنی می توانند اقدام به این کار کنند.

مراقب باشید

در برخی موارد فرد نمی تواند از ایمپلنت استفاده کند، به عبارتی زمانی که فرد مبتلا به عفونت دندان یا فک است، کاشت این دندان نه تنها مشکلش را برطرف نمی کند، بلکه ممکن است دردسرهای جدید نیز برای وی به همراه داشته باشد.بنابراین باید فرد در مرحله نخست برای رفع عفونت و درمان آن به پرشک مراجعه و پس از رفع این مشکل اقدام به کاشت دندان کند، اما اگر به هردلیلی، با اصرار نابجای بیمار یا تشخیص اشتباه پزشک در این شرایط برای بیمار دندان کاشته شود، عفونت موجب خواهد شد ایمپلنت پس زده شود و همه زحمات پزشک و هزینه هایی که بیمار برای داشتن دندان جدید تقبل کرده است، به هدر برود.

دیابتی ها بخوانند

اگر خود شما یا یکی از افراد خانواده شاید هم دوستانتان مبتلا به دیابت هستید به عبارتی قند خون دارید، توجه داشته باشید که گذاشتن ایمپلنت باید با احتیاط های ویژه ای انجام شود. در گام نخست باید میزان قند خون فرد ازسوی پزشک مورد بررسی قرار گیرد تا اگر بیماری کنترل شده باشد، برای وی ایمپلنت گذاشته شود. در این شرایط شانس کاشت دندان چنین فردی مانند افراد عادی است و مشکلی برای وی ایجاد نخواهد شد.

دود ممنوع

افرادی که دخانیات مصرف می کنند، باید توجه داشته باشند که برای انجام چنین درمانی بهتر است، برای مدتی سیگار را فراموش کرده یا حداقل کمتر این ماده دخانی را استعمال کنند. بنابراین چنین بیمارانی نیز باید ابتدا با پزشک متخصص خود مشورت کنند.

استوانه تنباکو عامل جدایی فک و تیتانیوم

اما چرا سیگاری ها برای گذاشتن دندان باید احتیاط کنند؟ نیکوتینی که در سیگار وجود دارد، مانع از ارتباط استخوان فک و ایمپلنت می شود. به عبارتی هنگامی که فک فرد تحت عمل جراحی قرار می گیرد و استخوان باز می شود تا ایمپلنت درون آن قرار گیرد، باید ارتباط بین استخوان و پایه دندان برقرار شود، بنابراین اگر عاملی مانع از یک تکه و سفت شدن استخوان و ایمپلنت شود و آن را تحت فشار قرار دهد، مشکلاتی برای فرد به وجود خواهد آمد. چنین شرایطی باعث می شود روکشی که باید روی پین ها قرار گیرد تا فرد بتواند از آن برای جویدن استفاده کند پس زده شود.

آسپرین هم خطر دارد

از همه این موارد که بگذریم، باید نکته دیگری را به شما گوشزد کنم، اینکه ملاحظاتی که در جراحی ایمپلنت باید مورد توجه قرار گیرد، همان مواردی است که در هنگام جراحی های دهان و دندان مورد توجه قرار می گیرد. به طور مثال برای کشیدن دندان یا جراحی دندان عقل باید ملاحظاتی در نظر گرفته شود، اینکه اگر فرد داروهای ضد انعقاد خون یا آسپرین مصرف می کند با نظر پزشک معالج خود باید پنج تا 7 روز قبل از انجام جراحی داروی خود را قطع کند.

با دندان جدید چه کنیم؟

به طور حتم بعد از خواندن سطرهای بالا این پرسش در ذهن شما شکل گرفته است که بعد از گذاشتن ایمپلنت چه باید کرد؟ آیا باید به صورت ویژه از این دندان جدید مراقبت کرد یا فقط رعایت مواردی که برای حفظ دندان های طبیعی باید در نظر گرفته شوند کفایت می کند؟ واقعیت این است که اگر می خواهید از دندان جدید خود به بهترین نحو نگهداری کنید استفاده از مسواک و نخ دندان مهمترین و اصلی ترین توصیه ای است که به شما می شود. پس فراموش نکنید که باید روزانه سه بار(پس از هر وعده غذایی) مسواک بزنید، علاوه براین یک بار در طی روز از نخ دندان استفاده کنید.

دهانشویه هم توصیه می شود

دهانشویه ها نیز توصیه دیگری است که دندان‌پزشکان به افرادی که در دهانشان ایمپلنت کار می‌شود، توصیه می کنند. البته اگر به هر دلیلی مایل به استفاده از دهانشویه ها نیستید یا به آنها دسترسی ندارید می توانید از آب نمک کمک بگیرید و روزی یک‌بار دهان خود را با آن بشویید. این نکته را فراموش نکنید که رعایت نکردن نظافت دندان می تواند دردسرهایی را با خود به همراه داشته باشد. بروز عفونت موضعی نخستین عارضه ای است که سلامت دهان‌ را در زمانی بعد از ایمپلنت به مخاطره می اندازد.

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

توضیحاتی درباره کاشت دندان

از هزاران سال پیش بشر در جستجوی راهکارهایی جهت جایگزینی دندانهای از دست رفته خود بوده است. اتروسکان‌ها که در ایتالیای امروز زندگی می‌کردند دندان‌های مصنوعی را از استخوان‌های گاو نر می‌ساختند. تیم باستان شناسی دکتر Wilson آرواره‌ای از نژاد Mayan کشف کردند که دندان‌های تراشیده شده‌ای از جنس صدف در این آرواره به جای دندان‌های ثنایای از دست رفته جایگزین شده بود. کاشف ایمپلنت در اول قرن 199 شروع گردید. تحقیقات در مورد استفاده از موادی که بتواند جایگزین دندان از دست رفته شوند همچنان ادامه داشت در ابتدا سعی براین بود که دندان‌های طبیعی از دهان شخص دیگر کاشته شوند اما این روش کاشت ایمپلنت با عفونت همراه بود و با شکست مواجه می‌گردید. ایمپلنت از جنس طلا ، نقره ، چینی و حتی سرب امتحان گردید اما درصد موفقیت کاشت آنها کم بود و قابل پیش بینی نبود. دکتر A.E.Strock در سال 1931 میلادی استفاده از آلیاژ Vitalliumm را برای ساخت ایمپلنتها توصیه نمود. در سال 1947 میلادی Manlio. Formiggini ایتالیایی ایمپلنتی از جنس Tantalum ساخت و در همان زمان Rapheal Cherchere ایمپلنتهایی از جنس آلیاژ کروم ، کبالت را ابداع کرد.

تحقیقات تیم سوئدی در مورد ایمپلنت دندانی

در سال 1952 میلادی یک تیم تحقیقاتی سوئدی در دانشگاه Lund سوئد به پیشرفت مهمی در علم ایمپلنتولوژی دست یافتند. سرپرست این تیم Peringar Branemark یک جراح ارتوپد بود. یکی از پروژه‌های تحقیقاتی این تیم ارزیابی میکروسکوپی پروسه‌های التیامی در استخوان بود. آنها بر روی خرگوش تحقیق می‌کردند و ایمپلنت تیتانیومی را در داخل استخوان ران خرگوش کار گذاشتند. بعد از چندین ماه متوجه اتصال خوب فلز تیتانیوم با استخوان ران خرگوش شدند. این پدیده اتصال استخوان را Osseointegrration نام‌گذاری نموده‌اند. بر اساس این تحقیق استفاده از ایمپلنتهای تیتانیومی متداول گردید. فلز تیتانیوم قابلیت اتصال بیولوژیکی بالایی را با استخوان‌ها دارد از آن زمان تا کنون چند هزار بیمار از مزایای داشتن ایمپلنتهای دندانی بهره‌مند شده‌اند.

تعریف ایمپلنت دندانی و عملکرد آن

اگر شخصی یک یا چند دندان را از دست داده باشد و یا کاملا بدون دندان باشد بمنظور جایگزینی دندان‌های از دست رفته می‌تواند از ایمپلنتهای دندانی استفاده نماید. یک ایمپلنت دندانی پایه کوچکی از جنس فلز تیتانیوم یا آلیاژهای تیتانیوم می‌باشد. این فلز به وسیله استخوان‌ها براحتی پذیرفته می‌شود و اتصال استخوان فک با این فلز بخوبی صورت می‌پذیرد. واژه اتصال ایمپلنت به استخوان (Osseoitgration) خیلی زیاد در این رابطه استفاده می‌شود که منظور از آن پیوستگی و اتصال ایمپلنت دندانی با استخوان فک می‌باشد. ایمپلنت دندانی که جایگزین ریشه دندان می‌گردد دارای شیارهای ظریفی بر روی سطوحش می‌باشد که در استخوان فک پیچ می‌گردد ایمپلنت در داخل حفره‌ای که توسط دریل ایجاد شده است قرار می‌گیرد. اصلی‌ترین هدف در نصب یک ایمپلنت رسیدن به یک اتصال فوری با استخوان اطراف آن می‌باشد. این امر یک پایداری اولیه را بوجود خواهد آورد که با گذشت زمان بوسیله افزایش بیشتر توده استخوانی بر روی سطح زیر میکروسکوپی ایمپلنت محکمتر خواهد گردید.

این سطح زیر توسط روش‌های مختلف Acid etching Blosting و غیره ایجاد می‌گردد. پس از مدت زمان کوتاهی که استخوان اطراف کاملا به ایمپلنت متصل گردید می‌توان قسمت تاج ْآن را بشکل یک دندان طبیعی بازسازی نمود، دندان جدید از نظر زیبایی همانند یک دندان طبیعی عمل می‌نماید. در مواردی که تحلیل استخوانی زیاد است، دست دندان متحرک بیمار گیر کافی ندارد و در نتیجه بیمار در جویدن، صحبت کردن و ... با مشکل مواجه می‌گردد. در این موارد می‌توان با استفاده از تعداد محدودی ایمپلنت بعنوان پایه این مشکل را حل نمود.

مزایای استفاده از ایمپلنتهای دندانی

اولین مزیت سلامتی و زیبایی بیشتر است وقتی که دندان‌ها از دست می‌روند استخوان اطراف دندان شروع به تحلیل می‌کند. این تحلیل استخوان می‌تواند منجر به عقب رفتن فک گردد. بکار بردن ایمپلنتهای دندانی مانع این امر گردیده و بنابراین شکل طبیعی فک حفظ خواهد گردید. در طب سنتی کمبود دندان از دست رفته را با جایگزینی یک پلاک دندانی متحرک یا با تراش در دندان مجاور و استفاده از پل Bridge جبران می‌نمایند، اما در هنگام استفاده از ایمپلنت دندانی علاوه بر آنکه از تحلیل رفتن استخوان جلوگیری می‌شود، از صدمه به دندان‌های مجاور نیز جلوگیری شده و زیبایی یک دندان طبیعی را به دهان بیمار باز می‌گرداند. همچنین در نحوه صحبت‌کردن بیمار تغییری ایجاد نمی‌گردد. مزیت دیگر آن آسایش بیشتر می‌باشد، زیرا ایمپلنت‌های دندانی اتصال محکمی با استخوان فک پیدا می‌کنند هیچ گونه لغزندگی و حرکت دندان مصنوعی وجود نخواهد داشت. این امر ناراحتیهای مربوط به استفاده از دندان مصنوعی از قبیل اتصال ضعیف ، تحریک لثه و درد را برطرف خواهد نمود.

چند دندان می‌تواند توسط ایمپلنت حمایت شود؟

تمام اشکال متداول جایگزینی دندان‌ها از قبیل پل‌ها یا دندان مصنوعی می‌تواند بوسیله استفاده از ایمپلنتهای دندانی انجام پذیرد. اگر شما فقط یک دندان طبیعی را از دست داده باشید یک ایمپلنت برای جایگزین‌نمودن کافی خواهد بود در فضاهای بزرگتر که تعداد دندان بیشتری از دست رفته، لزوما نیاز به استفاده از یک ایمپلنت برای هر دندان نمی‌باشد، هر چند تعداد دقیقی ایمپلنت بستگی به کیفیت و میزان استخوان در ناحیه‌ای که ایمپلنت کار گذاشته می‌شود، خواهد داشت. دانسیته (تراکم استخوان) در فک بالا عموما ضعیفتر از فک پایین می‌باشد و اگر در فک بالا اصلا هیچ دندانی وجود نداشته باشد حداقل شش ایمپلنت برای جایگزینی کامل دندان‌ها ، صورت ثابت کافی خواهد بود. در فک پایین بخصوص در جلوی آن استخوان خیلی محکم می‌باشد بنابراین نیاز به ایمپلنتهای کمتری نسبت به فک بالا وجود خواهد داشت و تعداد چهار ایمپلنت می‌تواند ده دندان یا بیشتر از در فک پایین حمایت نماید. اگر چه استفاده از 5 تا 6 ایمپلنت متداول می‌باشد. ایمپلنت‌های دندانی معمولا از اصول مهندسی پیروی می‌کنند، آنها باید در یک استخوان قوی کار گذاشته شوند.

افراد مناسب برای ایمپلنت دندانی

اگر فردی از سلامتی عمومی کاملی برخوردار باشد، ایمپلنتهای دندانی یقینا می‌توانند کارگزاری شوند. هر چند نوشیدن مشروبات الکلی یا سیگارکشیدن مشکلاتی را در ارتباط با التیام اولیه ایجاد می‌نماید و می‌تواند اثر منفی روی سلامت لثه و بافت استخوانی اطراف ایمپلنت داشته باشد. تعدادی از دندان پزشکان اگر بیمار سیگار خود را ترک ننماید، تمایلی بکار گذاشتن ایمپلنت بدلیل تاثیر منفی آْن از خود نشان نمی‌دهند.

اهمیت سلامت دهانی در مورد کارگزاری ایمپلنت دندانی

معالجه لثه ، ترمیم پوسیدگی و حذف آبسه‌ها برای موفقیت بادوام در درمان بنیاد مهم می‌باشد. اگر دندان لق ، خونریزی قابل توجه بویژه زمانی که دندان‌هایتان را تمیز می‌کنید دارید امکان دارد مشکلاتی در لثه شما وجود داشته باشد. بیماریهای لثه (Periodotaldiseasee) یک علت عمده تحلیل‌رفتن استخوان هستند و معالجه ایمپلنتهای دندانی را با مشکل مواجه خواهند نمود.

عوامل موثر در تحلیل رفتن استخوان

هر وقت یک دندان کشیده می‌شود میزان قابل توجهی از استخوان در اطراف بخش باقیمانده ریشه ممکن است از دست برود. این امر در طی چند ماه اول بسرعت صورت می‌پذیرد. تحلیل استخوان Bone resorption نامیده می‌شود. اگر چه میزان و مقدار تحلیل استخوان در بین افراد مختلف متغیر است ولی مراقبت‌های اختصاصی می‌تواند موجب کاهش آن گردد. گاهی اوقات ساده‌ترین راه برای به حداقل رساندن تحلیل استخوان بعد از کشیدن دندان ، جایگزینی فوری ایمپلنت در طی چند هفته اول می‌باشد و این راهکار خاص ایمپلنتهایی با سطح بیولوژیک می‌باشد که دوره التیام ، استفاده از این ایمپلنت‌ها کاهش قابل توجهی دارد.

نقش ایمپلنتهای دندانی در حفظ استخوان

این امر یکی از مهمترین عملکردهای ایمپلنت‌های دندانی می‌باشد. وقتی ایمپلنت کار گذاشته می‌شود هر روز نیروی فانکشنال استخوان اطراف آن را تحریک نموده موجب محکم‌تر شدن و قوی‌تر شدن استخوان می‌گردد.

میزان موفقیت عمل ایمپلنت

اگر یک ایمپلنت بصورت محکم با استخوان اطراف خود تثبیت نشود سرانجام شل خواهد شد و قادر نخواهد بود دندان جایگزین شده را حمایت نماید. شکست در عمل ایمپلنت کمتر از 5 درصد می‌باشد و بطور متوسط میزان موفقیت ایمپلنتهای دندانی 95 درصد گزارش شده است.

مدت زمان انجام مراحل ایمپلنت

بطور روتین از زمان کاشت ایمپلنت تا زمان کارگزاری تاج دندان بطور متوسط 9 هفته تا 6 ماه زمان ترمیم بافتی تشکیل استخوان طول می‌کشد. جراح دندانپزشک ایمپلنت را طی عمل جراحی ویژه در استخوان فک شما قرار می‌دهد. این جراحی معمولا در داخل مطب دندانپزشک و با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود.

دندان قورچه (Braxium)

بیمارانی که عادت به دندان قورچه دارند ممکن است در معرض خطر فشار بیش از اندازه روی ایمپلنتهای دندانی باشند. در اغلب مردم دندان قورچه در طی خواب رخ می‌دهد و عموما فرد نسبت به این عمل آگاهی ندارد. صاف‌شدن دندان‌ها ، ترک برداشتن مینا و یا شکسته‌شدن‌های جزئی دندانهای پر شده علایم کلینیکی متداول دندان قورچه می‌باشند. دندان قورچه بایستی مورد توجه قرار گیرد و بوسیله قرار دادن ایمپلنتهای اضافی ، انتخاب مواد پرکننده مناسب و استفاده از یک Bite guard در هنگام شب می‌تواند دندان‌های جدید را محافظت نمود.

مطالب مرتبط:

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

آمادگی برای انجام ایمپلنت دندان

دندانپزشک شما توضیح خواهد دادکه چگونه برای ایمپلنت اماده شوید

به احتمال زیاد از دندان های شما عکس برداری(xray) میشود به طوری که دندانپزشک شما میتواند شکل و ضخامت استخان فکتان را چک کند همچنین موقعیت ساختارهای دیگر در دهان شما از جمله اعصاب را میتواند نشان دهد

اگر عکس شما اطلاعات کافی نداشته باشد ممکن است به سی تی اسکن نیاز داشته باشید

جراحی ایمپلنت های دندانی معمولا زیر بیهوشی موضعی انجام میشود در این حالت درد کاملا در دهان شما ازبین میرود و میتوانید در حین عمل بیدار بمانید

ممکن است از یک آرام بخش استفاده کنید تا در طول عمل اضطرابتان ازبین برود و یه شما کمک میکند آرام باشید

بسیار نادر است که نیاز باشد برای عمل به بیمارستان بروید در این صورت به طور کامل بیهوش میشوید ودر طول عمل خواب خواهید بود

دندانپزشک شما انچه قبل از عمل ،در حین عمل و بعد از عمل رخ میدهد را و هر دردی که شما خواهید داشت را با شما درمیان میگذارد .

این یک فرصت برای شماست که از آنچه برای شما رخ میدهد مطلع شوید و میتوانید سوالاتی راجب خطرات ،منفعتها و جایگزین های این پروسه آماده کنید

این کار به شما آگاهی کامل میدهد و میتواند رضایت شما را برای انجام این کار جلب کند حتی ممکن است برای عمل ازشما خواسته شود فرم رضایت نامه را پر کنید.

روند عمل جراحی

طول مدت عمل شما بستگی دارد به اینکه چند ایمپلنت برای شما قرارداده میشود و اینکه چقدر عمل پیچیده باشد

ممکن است چند ایمپلنت دندان در یک عمل جراحی قرار داده شود در این حالت عم طولانی تر خواهد شددر حین اینکه بیهوشی اثر میکند دندانپزشک یک برش در لثه شما زده و یک سوراخ کوچک در استخوان فکتان ایجاد میکند و ایمپلنت در این سوراخ قرار داده میشود.

اگر قبل از عمل جراحی ایمپلنت هر دندان برداشته شده ای داشته باشید دندانپزشک شما میتواند آن دندانها را مستقیما به سوکت ایمپلنت شما متصل کند در این حالت ایمپلنت فوری نامیده میشود اگر این حالت امکان پذیر نباشد دندانپزشک شما بعد از چند هفته برای شما ایمپلنت قرار میدهد که به ان ایمپلنت فوری –تاخیری نامیده میشود

گاهی اوقات دندانپزشک ایمپلنت دندان را بعد از چند ماه قرار میدهد تا استخوان فک زمان کافی برای دمان خود داشته باشد به این حالت ایمپلنت تاخیری گفته مشود.

ایمپلنت فوری و تاخیری میتواند طی یک یا دو مرحله قرار داده شود

در مرحله اول درمان-میله ایمپلنت دندان و ضمائمی که بین دندان مصنوعی و ایمپلنت متصل میشودهمزمان قراد داده میشوند

در مرحله دوم درمان-میله ایمپلنت در زیر لثه جایگذاری شده در حالی که استخوان شما بهبود مییابد(شما آن را در دهان خود نمی بینید)

شما نیاز به یک عمل جراحی دیگر بعد از چند ماه دارید تا ضمائم به ایمپلنت دندان متصل شوند

دندان پزشک شما ممکن است برای شما درهمان روز عمل دندان مصنوعی را متصل کند در هر صورت معمولا شما بین سه تا شش ماه زمان نیاز دارید تا دهانتان به طور کامل بهبود یابد.

دندانپزشک شما ممکن است رای شما یک پل موقت یا دندان مصنوعی کوچکی تعبیه کند تا شما متوجه فضای خالی بین دندانهایتان در طول مدت درمان نشوید

اگر شما از دندان مصنوعی کامل استفاده میکنید میتوانید ان را برای استفاده در طول مدت درمان خود تنظیم کنید.
بعد از اینکه دهان شما بهبود یافت شما برای نمایان کردن لثه خود در بالای جایگاه ایمپلنت نیاز به یک عمل ثانویه دارید سپس دندانپزشک دندان های مصنوعی را به به ایمپلنت متصل میکند .دندان ها ممکن است به ایمپلنت متصل باشند و یا بتوانید برای زمانی که نیاز دارید آنها را تمیز کنید بیرون اورید دندانپزشک شما به شما این اطمینان را میدهد که انها به درستی در جایشان فیکس شده اند و با دندانهای دیگرتان مطابقت دارد و شما احساس راحتی کنید.

مراقبت های بعد از عمل

بعد از انجام کاشت دندان شما ممکن است به استراحت نیاز داشته باشید تا اثر بیهوشی بگذرد.بعد از یک بیهوشی موضعی چند ساعت طول میکشد تا دهان نتان به حالت اول خود برگردد

شما ممکن است به یک مسکن نیاز داشته باشید تا اثر ناراحتی حاصل از بی حسی را برطرف کند

معمولا بعد از عمل ایمپلنت دندان میتوانید به خانه برگردید اما اگر بیهوشی عمومی داشتید به یک همراه نیاز دارید تا شمارا برای رسیدن به خانه همراهی کند و تا 24 ساعت اول بهتر است دوست یا یکی از اشنایان مراقب شما باشد

بیهوشی عمومی مهارت ها و هماهنگی های شما را تحت تاثیر قرار میدهد بنابراین باید تا 24 ساعت اول از رانندگی ،مصرف الکل ،کار با ماشین الات و یا ثبت اسناد قانونی بپرهیزید.اگر هرگونه شکی راجب رانندگی دارید میتوانید با شرکت بیمه موتور خود تماس برقرار کنید تا شمارا از توصیه های خود اگاه کنند و همیشه مشاوره دندانپزشک خود را دنبال کنید

مهم است که در روزهای استراحت بعد از عمل کاشت دندان از غذاهای نرم استفاده کنید مراقب باشید از غذاها و نوشیدنی های داغ تا زمانی که همه احساس به دهانتان باز نگشته استفاده نکنید در غیر این صورت ممکن است بدون اینکه متوجه شوید خودتان را بسوزانید.

بسیار حائز اهمیت است که دهان خود را مثل معمول با مسواک زدن و نخ دندان تمیز نگه دارید و ممکن است برای اینکه بتوانید راحتتر بین دندانهای خود را تمیز نگه دارید به مسواک ویژه ای نیاز داشته باشید

دوره نقاهت

اگر نیاز به تسکین درد دارید میتوانید از مسکن های با دوز بالاتر مثل پاراستامول یا ایپوبروفن استفاده کنید. همیشه جزوه اطلاعات بیمار را که همراه با دارو های شما می اید را مطالعه کنید و اگر سوالی دارید از داروساز خود بپرسید

دندانپزشک شما ممکن است برای شما انتی بیوتیک و دهانشویه ضد عفونی کننده تجویز کند تا خطر عفونت کردن ایمپلنت دندان کاهش یابد با این حال شواهد زیادی برای اینکه ثابت کند اینکار موثر است وجود ندارد

شما برای چند ماه بعد از عمل نیاز به قرار ملاقات های مکرر با دندانپزشک خود دارید به طوری که او می تواند بررسی کنید که هیچ مشکلی برای شما وجود ندارد.

زمانی که نیاز است تا شما بهبودی کامل بعد از ایمپلنت پیداکنید بسته به طرح درمانی شما متاوت خواهد بود بنابراین مهم است دستورات دندانپزشک خود را دنبال کنید

در حالی که شما بهبود پیدا میکنید ایمپلنت و دندانهای جایگزینی شما میتواند عملکرد مشابه دندانهای طبیعی شما را داشته باشند و و قادر خواهید بود به طور عادی غذا بخورید

شما باید حتما حداقل روزی دو بار از نخ دندان استفاده کنید و مسواک بزنید تا از سالم ماندن دندان ها مطمئن شوید و دندانپزشک و متخصص بهداشت خود را به طور منظم ببینید

اگر یکی از دندان های متصل به ایمپلنت شما اسیب دبد دندانپزشک شما احتمالا می توانید آن را حذف کند و جایگزینی برای آن قراردهد.

اگر ایمپلنت دندان شما اسیب دید ممکن است دندانپزشک بتواند ان را تعمیر کند اگر نتواند ان را تعمیر کند میتواند یک ایمپلنت دیگر جایگزین کند

عوارض و خطرات

از انجایی که هر پروسه ای خطرات مرتبط با خود را دارد ایمپلنت گذاری هم خطرات خودرش را دارد و مشخص نیست اتفاقی برای شما یا شخص دیگری بیافتداز دندان پزشک خود بپرسید خطراتی که ممکن است شما با ان روبه رو شوید را برایتان توضیح دهد

عوارض جانبی

عوارض جانبی ناخواسته اما موقتی ممکن است بعد از عمل دریافت کنید ممکن است برخی تورم و ناراحتی در اطراف ایمپلنت دندان داشته باشید اگر این چنین است میتوانید از مسکن های با دوز بالاتر مثل پاراستامول یا ایپوبروفن استفاده کنید. همیشه جزوه اطلاعات بیمار را که همراه با دارو های شما می اید را مطالعه کنید و اگر سوالی دارید از داروساز خود بپرسید

عوارض عوارض مشکلاتی هستند که در طی یا بعد از عمل رخ میدهند محتمل ترین عارضه هر عمل جراحی خونریزی زیاد و واکنش غیر منتظره به بیهوشی است.عصبی که به صورت شما عصبدهی میکند شاخه هایی برای استخوان فک پایین میفرستد . این عصب همچنین دندان ها لثه ها و لب پایین شما را عصبدهی میکنند. اگر اعصاب با ایمپلنت دندان اسیب ببینند ممکن است احساس سوزن سوزن شدن یا بیحسی موقت و یا گاهی بیحسی دائمی داشته باشید همچنین ممکن است دردناک باشد اشع xو سی تی اسکن میتواند به دندانپزشک شما کمک کند که موقعیت اعصاب در استخوان فک شما را ببیند و خطرات را به حداقل برساند

گاهی استخوان فک با ایمپلنت ترکیب نمیشود و ممکن است ایمپلنت دندان شل شود این حالت معمولا دردناک نیست اما ممکن است ایمپلنت نتواند دندان های مصنوعی را حمایت کند در این صورت به کاشت ایمپلنت دیگری نیاز خواهید داشت.دندانپزشک شما از شما میخواهد مرتبا چک کنید تا مطمئن شود ایمپلنت دندان شما هنوز سالم است. از دیگر عوارض ایمپلنت می توان به آسیب دیدن عصب اشاره کرد. اگرچه این عارضه به ندرت پیش می آید، گاهی دندانپزشک هنگام سوراخ کردن فک ناخواسته به عصب ها آسیب می زند و بیمار ممکن است دچار بی حسی شود. در اکثر این موارد بی حسی بعد از چند ماه رفع می شود و فقط در موارد خیلی کمی این بی حسی دائمی می شود. این بی حسی که بخاطر آسیب اعصاب در فک پایین است، در هنگام کاشت ایمپلنت دندان در فک پایین ممکن است رخ دهد.

هزینه

این که هزینه کاشت دندان چقدر است، سوالی است که تنها میتوان با ساخت ایمپلنت ان را مشخص کرد در نتیجه در ابتدای کار پاسخ پیچیده است. برای پاسخ به این سوال شما باید نیاز واقعیتان را ارزیابی کنید و در این صورت قادر به براورد هزینه ایمپلنت واقعی خواهید بود

قیمت ایمپلنت دندان بستگی به عوامل بسیاری از جمله فردی:
کیفیت، مقدار و محل استخوان: در صورتی که عرض استخوان و ارتفاع ان در محلی که ایمپلنت گذاشته موشود کافی باشد به هزینه اضافی نیاز ندارید اما در صورتی که استخوات تحلیل رفته باشد و یا شکل و اندازه استخوان کافی نباشد پیوند استخوان میتواند هزینه ایمپلنت دندان بیشتر خواهد بود.

تعداد دندان هایی که جایگزین میشوند و نوع دندان مصنوعی : تاج پیچ ثابت و و پل ثابت و متحرک توسط ایمپلنت باقی میمانند پل متحرک کم هزینه تر از نوع ثابت آن است.

نوع ایمپلنت دندان که مناسب خواهد بود: ایمپلنت های استاندارد بین 3 تا 6 میلی متر قطر و 6 تا 14 میلی متر طول دارند نوع “کوتاه” ایمپلنت حدود 2 میلی متر قطر دارند و گاهی اوقات می تواند مورد استفاده قرار گیرد برای حمایت از دندان بسیار کوچک فردی، یا در ترکیب در یک گروه برای حمایت از پروتز متحرک می تواند مورداستفاده قرار بگیرد.

هر روش درمانی کاشت ایمپلنت با یک جلسه مشاوره رایگان در کلینیک دندانپزشکی شروع می‌شود. در این جلسه مشاوره، متخصصان ما یک برنامه درمانی سفارشی با توجه به شرایطتان برای شما طراحی می‌کنند و به این ترتیب شما می‌توانید از هزینه وقیمت ایمپلنت دندان به طور دقیق دقیق آگاه شوید.

جایگزین های ایمپلنت دندانی

پروتزهای متحرک –قالب های پلاستیکی یا فلز که دندان مصنوعی را نگه میدارند.
یک پل-دندان های مصنوعی بر روی دندانهای طبیعی مجاورشان ثابت میشوند

۰ نظر

gdimplant1 جی دی ایمپلنت

آشنایی با ایمپلنت

مزایای ایمپلنت های دندانی آنقدر زیاد است که نمی توان به راحتی از آن چشم پوشی کرد. اگر دندان کشیده شده ای دارید، آشنایی با ایمپلنت حتماً برایتان سودمند خواهد بود.

پوسیدگی وسیع- عصب کشی ( درمان ریشه ) ناقص- دندانهایی که در اثر ضربه دچار شکستگی های وسیع شده اند، همگی از عواملی هستند که در اغلب مواقع باید دندانها را از دهان خارج کنیم. بی دندانی حس ناخوشایندی است که زیبایی ما را هم به مخاطره می اندازد.

در گذشته برای جایگزینی دندانهای خارج شد دو روش وجود داشت:

۱٫ بریج های دندانی یا همان پل بین دو دندان

در بریج ها دو دندان کناری فضای بی دندانی باید تراش داده شوند و با روکش یا کراون پوشانده شوند. در بعضی مواقع دندانهای مجاور، غیر از روکش به درمان ریشه نیز نیاز خواهند داشت. یعنی دندانهای سالم و دست نخورده ما، برای پر کردن جای خالی دندان کشیده شده، باید تراشیده شده و عصب کشی شوند.

۲٫ دندانهای متحرک: که می توانست شامل یک دندان یا بیشتر باشد.

برای مسواک زدن بقیه دندانها، دندانهای متحرک باید از دهان خارج شوند و مجدداً بعد از مسواک داخل دهان قرار گیرند، این عمل، حس دائمی بودند دندان را به فرد القاء نمی کند. گذشته از این در صحبت کردن و غذا خوردن نیز گاهی مشکلاتی را ایجاد می کنند.

برای رهایی از معایب دندانهای متحرک و بریج ها، ایمپلنت های دندانی معرفی شدند. ایمپلنت ها قطعاتی شبهه ریشه دندان از جنس تیتانیوم هستند که داخل استخوان فک قرار می گیرند و روی آنها روکش یا کراون قرار داده می شود.

مزایای ایمپلنت:

مزایای ایمپلنت های دندانی فراوان است. مهمترین مزیت اینکه، ایمپلنت با قرارگیری داخل استخوان، از تحلیل و از بین رفتن استخوان فک جلوگیری می کند. این کار از دندانهای متحرک و بریج ها ساخته نیست .ایمپلنت ها کاملاً با استخوان فک یکپارچه شده و بطور محکمی به آن اتصال می یابند این یعنی که ایمپلنت ها دائمی هستند و اگر با روش صحیح از آنها مراقبت کنیم هیچ زمان مصرفی ندارند.

حس صحبت کردن و غذا خوردن با ایمپلنت مشابه دندانهای طبیعی است. ضمناً زیبایی ایمپلنت از روشهای دیگر جایگزین کردن دندان به مراتب بهتر است. لازم نیست ایمپلنت ها را شب ها از دهان خارج کنید و در ظرف آب بگذارید! و یا دندانهای مجاور آن را تراش دهیم. ایمپلنت ها بطور دائمی و مستقل، فضای بی دندانی را پر کرده و لبخند رضایت بخشی را برایتان به همراه می آورند.

موفقیت ایمپلنت:

شانس موفقیت ایمپلنت بسیار بالا است اگر شرایط قرارگیری ایمپلنت در فک بدرستی بررسی شود و نگهداری آن در داخل دهان نیز بخوبی انجام گیرد تا ۹۸% موفقیت در درمان برایتان به همراه دارد.

ایمپلنت برای چه کسانی مناسب است؟

اغلب افراد می توانند از ایمپلنت استفاده کنند.قرار دادن ایمپلنت در نوجوانان زیر ۱۸ سال که در دوره رشد قرار دارند باید با احتیاط انجام گیرد و ترجیحاً گذاشتن ایمپلنت به بعد از دوران رشد موکول شود. کسانی که سیگار می کشند و الکل مصرف می کنند کاندید مناسبی برای ایمپلنت نمی باشند.

افرادی که دارای بیماریهای مزمن کنترل نشده از قبیل دیابت ویا بیماریهای قلبی هستند و یا اشعه درمانی در ناحیه سر و گردن داشته اند و یا داری بیماریهای استخوانی از قبیل پوکی استخوان می باشند باید قبل از جراحی ایمپلنت

مورد بررسی دقیق قرار گیرند و با احتیاط سراغ ایمپلنت بروند.

در بقیه افراد اگر استخوان فک ضخامت کافی در ناحیه بی دندانی را داشته باشد و از بهداشت دهانی مناسبی برخوردار باشند،می توانند از ایمپلنت استفادهنمایند.

مراحل انجام:

اولین مرحله ارزیابی و طرح درمان ایمپلنت می باشد. باید معاینه دقیقی از داخل دهان و همچنین بررسی هایی از طریق رادیوگرافی و سی تی اسکن روی استخوان فک انجام گیرد. اگر شرایط استخوان مناسب بود، جراح، ایمپلنت را داخل فک قرار داده و بخیه می کند. بعد از گذشت ۳ الی ۴ ماه از جراحی، ایمپلنت ها با استخوان فک کاملا یکپارچه شده و می توانیم قسمتهای مربوط به روکش ها را بر روی ایمپلنت قرار داده و قابلگیری روکش انجام می شود.

در بعضی از موارد می توان درمانهای مربوط به روکش و قالبگیری را چند روز بعد از قرار دادن ایمپلنت در فک انجام داد و زمان چند ماهه لازم نیست. در ایمپلنت در بعضی از افراد می توان همزمان با کشیدن دندان، ایمپلنت را هم بلافاصله در جای آن، در استخوان فک قرار داد. که البته این مورد به ملاحظات جراحی دیگری نیز نیازمند است.

مراقبت از ایمپلنت مشابه دندانهای طبیعی است. مسواک مرتب با روش صحیح و نخ دندان نباید فراموش شود. غفلت از بهداشت دهان از عوامل شکست ایمپلنت است. اگر برای بهداشت دهان اهمیت کمی قائل هستید، اصلا سراغ ایمپلنت نروید.

درد ایمپلنت:

درمان ایمپلنت مشابه بقیه جراحی های دنداپزشکی است. ایمپلنت در مطب و تحت بی حسی موضعی انجام می گیرد و به بیهوشی و بستری شدن در بیمارستان نیازی نیست. ممکن است بعد از جراحی داروهای مسکن و آنتی بیوتیک نیز برایتان تجویز شود. نگرانی تان از بابت درد در حین انجام ایمپلنت کاملا بی مورد است.

یکی از مهمترین کاربردهای ایمپلنت در افرادی ست که همه دندانهای خود را از دست داده اند.این افراد که باید از دندانهای مصنویی تمام فک (پروتز کامل) استفاده نمایند اغلب با یک مشکل عمده بنام لقی دندانهای مصنوعی مواجه هستند.دندانها در هنگام غذا خوردن ویا صحبت کردن،جابجا شده ویا از دهان خارج می شوند.ایمپلنت برای این افراد واقعا نجات بخش است :تعداد مشخصی ایمپلنت در هر فک قرار داده وپروتز کامل (دندانهای مصنوعی) را با قطعاتی به این ایمپلنت ها متصل می نماییم.با این کار لقی دندانهای مصنوعی کاملا برطرف میشود ودر عین حال هر وقت که لازم باشد میتوان دندانهای مصنوعی را از ایمپلنت ها جدا نمود.

ایمپلنت اگر با روش صحیح در فک کار گذاشته شود، کاملا با استخوان فک یکی شده و از تحلیل استخوان فک جلوگیری می کند.همچنین ایمپلنت دچار هیچگونه پوسیدگی نمی شودوهیچگاه به درمان ریشه (عصب کشی) نیازی نخواهد داشت .همه اینها یعنی اینکه ایمپلنت یک درمان دائمی وبدون تایخ مصرف است که با حداقل عوارض لبخندی زیبا را برایتان به ارمغان می آورد.

مطالب مرتبط: