ایمپلنت دندان بهترین را جایگزین دندان از دست رفته
وقتی دندان به هر دلیلی از دست می رود بهترین راه جایگزینی آن دندان ایمپلنت است. البته همه میدانیم که بهتر است تا جایی که امکان دارد دندان را حفظ کنیم زیرا هیچ وقت دندان خود انسان که خداوند به ما داده را نمیشود مثل خودش جایگزین کرد ولی زمانی که دیگر هیچ امیدی به حفظ دندان پوسیده و یا کاملا چرکی نیست بهتر است آن را خارج کنیم چون می تواند به یک کانون تجمع باکتری و عفونت در دهان تبدیل شود که سبب آسیب دیدن سایر دندانها، بافتهای دهان، و حتی آسیب به کل سیستم بدن شود. ایمپلنت دندان از دو قسمت تشکیل شده، یک قسمت فیکسچر است که ما آن را به نام ایمپلنت می شناسیم و داخل استخوان فک کار گذاشته می شود و شبیه پیچ است و قسمت دیگر اباتمنت و روکش میباشد که احتیاج به قالب گیری از ایمپلنت دارد و بعد از ۲ تا ۳۳ ماه بعد از قرار دادن فیکسچر انجام میشود. فیکسچر از جنس تیتانیوم یا آلیاژهای مشابه و کاملا با استخوان انسان هماهنگ است.
بعد از مدتی که ناحیه کاشت فیکسچر ترمیم شد (حدود دو تا سه ماه)، قسمت دوم ایمپلنت دندان که روکش می باشد کار گذاشته می شود. شرایط کار گذاشتن فیکسچر یعنی همان پیچ بسیار مهم است. جنس ایمپلنت و کشور سازنده آن مهم است ولی مهمترین قضیه تیم درمانی و مراحل درمان طراحی شده برای بیمار و آمادگی خود بیمار از نظر جسمانی و کنترل بیمارهای احتمالی همچون دیابت است که می تواند در روند کاشت ایمپلنت دندان اثر بگذارد. عامل مهم دیگر شرایط داخل دهان است. اگر در دهان عفونت و باکتری و بیماری های لثه و پوسیدگی دندان بسیار گسترده موجود باشد امکان عدم موفقیت درمان ایمپلنت دندان بیشتر است. پس ابتدا باید شرایط دهان ایجاد شود و سپس درصد موفقیت ایمپلنت دندان ۹۸ یا ۹۹۹ درصد خواهد بود.
پس از کار گذاشتن ایمپلنت دندان نیز رعایت بهداشت دندان همچون دندانهای عادی بسیار مهم است. ایمپلنت و لثه اطراف آن هم مثل سایر دندانها در صورت عدم رعایت بهداشت دچار مشکل خواهد شد. مراجعه مستمر یعنی هر سه ماه در سال اول برای چک و تمیز شدن ناحیه ایمپلنت دندانی بسیار حائز اهمیت است و پس از آن به صلاح دید دندانپزشک هر شش ماه ممکن است نیاز به چک و جرمگیری باشد.لازم به ذکر است که ایمپلنت دندانی مثل دندان،پوسیده نمیشود و طول عمر بالایی دارد ولی تمیز نگاه داشتن آن امری ضروری ایست زیرا باعث آلودگی و جرم برای دندانهای مجاور نگردد . در روش جدید که ما در مطب استفاده میکنیم نیازی به برش لثه نیست، بلکه از یک گاید که توسط کامپیوتر طراحی شده استفاده می شود. در این روش برخلاف روش های مرسوم قدیمی از داخل دهان بیمار (فک بالا و فک پایین) اسکن گرفته می شود، اسکن به صورت یک فایل با اسکن سی وی سی تی هماهنگ می شود و کل دهان بیمار را با کل مختصات استخوانی اش روی نرم افزار و قبل از قرار دادن ایمپلنت ها آماده میکنیم. کلیه کارهایی که باید انجام شود مثل تعیین زاویه مناسب ایمپلنت، نوع روکش، و تطابق آن با سایر دندانهای فرد توسط نرم افزار ایمپلنت طراحی می شود و به صورت یک فایل به یک دستگاه پرینتر سه بعدی منتقل می شود، و از روی این اطلاعات یک اسپلینت ساخته می شود.
هنگام کار گذاشتن ایمپلنت دندان در دهان بیمار، ابتدا اسپلینت ساخته شده داخل دهان بیمار قرار داده می شود، و از طریق حفره روی اسپلینت و با استفاده از دستورالعملی که برای هر ایمپلنت دندان ارسال شده، با زاویه درست و مناسب و طول دقیق محاسبه شده (هیچ تغییری نمی توان در زاویه و طول محاسبه شده توسط نرم افزار کامپوتری مربوطه داد) استخوان فک و لثه را پانچ می کنیم و ایمپلنت دندان مربوطه را در مدتی بسیار کوتاه (تقریبا ۱۵ دقیقه) بدون ایجاد برش در لثه کار می گذاریم و همزمان روکش موقت ساخته شده را نیز روی ایمپلنت دندان کار می گذاریم. پس از دو الی سه ماه این روکش موقت با روکش اصلی جایگزین می شود.دندانپزشکان همیشه سعی دارند که تمامی ایمپلنت دندان ها به روش پانچ و بدون جراحی انجام شود .
پس نتیجه میگیریم که ایمپلنت های دندانی راهحل قطعی دندانهای ازدسترفته است.بااینکه روشهای دیگری هم برای جایگزینی دندانهای ازدست رفته وجود دارد،ایمپلنت های دندانی مزایای زیادی را نسبت به آنها دارند اگر چه نباید از عوارض ایمپلنت نیز غافل بود. ایمپلنت دندان از تحلیل استخوان در ناحیه دندانهای کشیده شده جلوگیری میکند و میتواند در تمام طول عمر باقی بماند و همانند دندانهای طبیعی فشار را بهطور مستقیم به استخوان منتقل میکند.ایمپلنت دندان باعث سایش اضافی بر روی دندانهای مجاور نمیشود.همچنین در برخی بیماران بهبود در سلامت عمومی دهانشان دیدهشده و میتوانند غذاهای سخت مانند آجیل و میوهها را بخورند.
ایمپلنت دندان چیست ؟
ایمپلنت دندان نوعی پایه تیتانیومی سازگار با سلول های بدن است. از ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی مناسب و دائمی به جای یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می شود. پس از قراردادن ایمپلنت دندان توسط دندانپزشک در داخل استخوان فک، با استخوان سازی سلول های استخوان ساز در سطح ایمپلنت، استخوان فک به ایمپلنت دندان جوش می خورد. فرآیند جوش خوردن معمولا 3 تا 4 ماه طول کشیده، سپس قسمت تاج و روکش دندان ساخته شده و بر روی پایه قرار می گیرد.
از دست دادن یک یا چند دندان تاثیر به سزایی در چهره و مهم تر از آن در روحیه و اعتماد به نفس افراد دارد. با استفاده از ایمپلنت های دندانی میتوان علاوه بر بازیابی توانایی جویدن طبیعی، چهره طبیعی و زیبایی لبخند را نیز به فرد بازمی گرداند. کاشت ایمپلنت در خانم ها از سن 15 سالگی و در آقایان از سن 18 سالگی امکان پذیر است.